ไปถึงตอนนั้นก็ ๑๐ โมงกว่า นึกว่าเขาจะเข้าภัตตาคาร ปรากฏว่าวิ่งเลยไปอีกเกือบชั่วโมง วิ่งไปถึงอีกเมืองหนึ่ง มัคคุเทศก์บอกให้คนขับชะลอรถ เพราะว่าการจราจรหนาแน่น คนหลายร้อย แน่นไปหมด ถามว่างานอะไร ? เขาบอกว่างานแต่ง
โทรศัพท์เข้าไปที่ภัตตาคาร สักพักหนึ่งก็ตีหน้าประหลาดบอกกับพวกเราว่า แม่ครัวที่ภัตตาคารโดนงานแต่งเขาดึงตัวไป เพราะฉะนั้น..ไม่มีใครทำอาหารกลางวันให้พวกเรา ให้ไปหากินที่อื่นเอา เออ...เรื่องอย่างนี้ก็เกิดได้เหมือนกัน จึงต้องวิ่งเลยมาอีกจุดหนึ่ง ไปเข้าภัตตาคารตรงนั้นแทน ก็อย่างว่า...ด้วยความที่ไม่พร้อม จากที่มีกับข้าว ๘ อย่าง น้ำแกง ๑ ก็เหลือแค่หมี่น้ำชามเดียว เพราะว่าไม่ได้จองเขาเอาไว้ ที่จองเอาไว้ก็ดันโดนงานแต่งดึงตัวไปเสียนี่
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-11-2019 เมื่อ 17:16
|