"สมัยที่อาตมายังเป็นฆราวาส  จะมีกระเป๋าเงินไว้ให้เขาล้วง  แต่ก็ยังใส่พวกนามบัตรเอาไว้  กระเป๋ามีไว้ให้เขาล้วงจริง ๆ  ส่วนเงินที่จะใช้ก็ใส่กระเป๋าเสื้อเอาไว้  ถ้าเป็นกระเป๋าเสื้อเขาไม่ค่อยกล้าล้วง เพราะว่าใกล้สายตาของเรา   
 
เวลาไปต่างประเทศ  พวกมัคคุเทศก์หรือไกด์มักจะเตือนเสมอว่า  "กระเป๋าอยู่ข้างหน้าเป็นของเรา  กระเป๋าอยู่ข้างหลังเป็นของเขา  กระเป๋าอยู่ข้าง ๆ แบ่งกันคนละครึ่ง"  นักล้วงเขามือไวจริง ๆ  บางทีเขาทำงานเป็นทีม  มากัน  ๓-๔  คน  คนหนึ่งเดินเข้ามามีเอกสารเข้ามาถามเรา  ส่วนอีกคนหนึ่งเหมือนนักท่องเที่ยวด้วยกัน  เรามัวแต่ไปอธิบายขยายความให้เขา  หันมาอีกทีกระเป๋าตัวเองกลวงโบ๋ไปแล้ว   บางรายเดินมากระแทกเลย  พอเราหันไปมองหน้า  เพื่อนทางนี้ก็ล้วงกระเป๋าไปแล้ว"
		 
		
		
		
		
		
		
			
				__________________ 
				........................ 
 
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง 
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
			 
		
		
		
		
		
			
				  
				
					
						แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-11-2019 เมื่อ 16:59
					
					
				
			
		
		
		
	
	 |