[ตัวเล็ก]

วันศุกร์ที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๖๒


อาหารเช้าของโรงแรมเอ๋อเหมย เป็นบุฟเฟ่ต์ตักได้ตามใจปรารถนา


ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกในล็อบบี้ของโรงแรม


ขนาดออกเช้ามากรถยังติดเลย


เขาพามาปล่อยทิ้งไว้ที่หน้าตึกร้าง


เข้าไปในตึกร้างแล้วยืนงงทำอะไรไม่ถูก..!?


เขาแอบเปิดร้านขายสินค้าให้นักท่องเที่ยวอยู่ในนี้


ของดี ราคาถูก แต่ไม่รู้ว่าได้เสียภาษีหรือเปล่า ?


ซื้อกันมาคนละหอบสองหอบ


เก็บของแล้วเดินไปหาอาหารกลางวัน


เป็นร้านอาหารขยะยี่ห้อเก่าแก่


ชิ้นใหญ่จนเห็นแล้วอยากจะร้องไห้ จะกินหมดไหมวะ ?


ยืนรอรถเมล์ไปพลาง ๆ ก่อน


ถึงสนามบินนครเฉิงตู


เด็ก ๆ แอบย่องมาถวายข้าวของให้หลวงตา


เป็นเด็กโรงเรียนพระสุธรรมยานเถระวิทยา ได้ทุนมาเรียนต่อที่เมืองจีน


เข้าแถวรอเช็คอินและฝากกระเป๋าขึ้นเครื่อง


ไชน่าแอร์เจ้าเก่า ชั้นประหยัด


ระหว่างรอขึ้นเครื่องก็เดินชมสินค้า (ห้ามถ่ายรูป)


ส่วนนี้ขายวัตถุโบราณ ต้องอาศัยตาพระอาจารย์ช่วยดูให้


ได้มาแล้วฝากพระอาจารย์ประเดิมใช้ให้ก่อน


ถึงสนามบินสุวรรณภูมิโดยสวัสดิภาพ


ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายหัวหน้าทัวร์ก็ยังไม่หายเป็นหวัด