พระอาจารย์กล่าวว่า “ถ้าพวกเราทุกคนคิดอยู่เสมอว่า เราจะตายแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่ทนไม่ได้ คือความรู้สึกนี้อยู่ในลักษณะที่ว่า เราจะตายพ้นไปจากตรงนี้แล้ว หรือไม่ก็ถ้าคิดยาวหน่อยก็คือ เราอยู่ได้แค่วันนี้ พรุ่งนี้จะมีหรือไม่ก็ช่าง เพราะฉะนั้น...ถ้าหากว่าเราคิดถึงมรณานุสติคือความตายเป็นปกติ จะปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ ลงได้อีกมาก
แต่ถ้าจะให้ดีก็ต้องมองให้เห็นว่า ธรรมดาของทุกอย่างเป็นเช่นนั้น อะไรเกิดขึ้นกับเราก็ธรรมดา...เราทำเราถึงได้รับ ส่วนที่ดีเกิดขึ้น ก็ไม่ยินดีจนเกินไป ส่วนที่ไม่ดีเกิดขึ้น ก็ไม่ยินร้ายจนเกินไป วางกำลังใจให้เป็นกลาง ๆ ถึงเวลาไม่หวั่นไหว ความทุกข์ก็กินเราได้น้อย
ส่วนใหญ่เราทุกข์เพราะความคิดตัวเอง ในเมื่อเราคิดแล้วทุกข์ ทำอย่างไรจะหยุดคิดได้ ? ถ้าหยุดโดยตรงลำบาก ก็หาสิ่งดี ๆ มาคิด อย่างเช่นว่า คิดถึงความตายบ้าง คิดถึงพระบ้าง คิดถึงพระนิพพานบ้าง สลับผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไป ให้แต่ละเวลามีงานให้ใจทำ ก็จะไม่ฟุ้งซ่านไปสร้างความทุกข์ให้กับเราอีก”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-05-2019 เมื่อ 09:47
|