[เถรี]

ของพระครูหน่อยยังไม่ตลกเท่ากับที่ชาวบ้านเขาเจอ ชาวบ้านเขาไปล่าสัตว์ พอใกล้สว่างก็เดินกลับ ผ่านลำธารก็เลยแวะเข้าไปล้างหน้า ได้ยินเสียงแผล็บ ๆ อยู่ฝั่งตรงข้าม เงยหน้าขึ้นมา จ๊ะเอ๋กับเสือ เสือเห็นคนก็ตกใจ คนเห็นเสือก็ตกใจอีก ต่างฝ่ายต่างตกใจ เสือก็กระโจนข้ามฝั่งมา คนก็กระโดดข้ามไปฝั่งตรงข้าม ต่างฝ่ายกระโดดข้ามไปยังฝั่งตรงข้าม แล้วคนก็วิ่งเตลิดไปถึงหมู่บ้าน อีกตั้งนานกว่ากล้าจะชวนพรรคพวกมาเก็บปืนที่วางทิ้งไว้

บรรดาสัตว์ในป่า อันดับหนึ่งที่น่ากลัวคืองู อันดับสองคือหมี เพราะเราหนีหมีไม่ได้ วิ่งขึ้นเขาหมีก็เร็วกว่า ปีนต้นไม้หมีก็เร็วกว่า ว่ายน้ำหมีก็เร็วกว่า วิ่งหมีก็เร็วกว่า แต่หมีเป็นสัตว์ขี้ตกใจ ถ้าเจอหน้าให้ตะโกนใส่ดัง ๆ หมีจะเตลิดชนิดฝุ่นตลบเลย แล้วเราต้องรีบวิ่งนะ ไม่ใช่ตะโกนใส่หมีหนีไปแล้วยังรออยู่ เพราะหมีจะวิ่งไปพักเดียว พอตั้งสติได้หมีจะย้อนกลับมาดู ว่าเมื่อครู่นี้คืออะไร หมีเป็นอย่างนี้ทุกตัว ส่วนสัตว์ในป่าที่น่ากลัวเป็นอันดับสามคือหมูป่า หมูป่าเป็นสัตว์ที่ไม่หนีคน ถ้าพุ่งมาขวิดเราครั้งแรกผิด ก็ไม่ไปไหน จะเลี้ยวกลับมาขวิดซ้ำอีก