[เถรี]

"ขนาดพระอุปัชฌาย์บวชข้ามเขตยังโดนถอดเลย เขาจำเป็นต้องดุ ไม่อย่างนั้นจะมั่ว พวกที่โลภมากมีอยู่ โลภมากก็นั่งพระอุปัชฌาย์มั่วไปหมด รับโดยไม่ดูพื้นที่ของใคร ก็เลยมีกฎมหาเถรสมาคมฉบับที่ ๑๗ ระบุไว้ชัดเลยว่า เป็นพระอุปัชฌาย์อยู่ในเขตไหน สามารถนั่งพระอุปัชฌาย์ได้เฉพาะในเขตที่ตนมีอำนาจเท่านั้น

อย่างผมเป็นเจ้าคณะตำบล ก็ได้เฉพาะเขตตำบลของตัวเอง ยกเว้นว่าเจ้าของเขตอื่นมีหนังสืออนุญาต ผมจะไปตำบลอื่นก็ต้องให้เจ้าคณะตำบลเขาออกหนังสืออนุญาต ว่ายินดีให้เราไปนั่งบวชพระได้ ต้องเก็บหนังสือไว้เป็นหลักฐานด้วย ไม่อย่างนั้นอาจจะโดนฟ้องร้องทีหลังได้

เจ้าคณะอำเภอได้เฉพาะเขตอำเภอของตัวเอง เจ้าคณะจังหวัดก็เฉพาะเขตจังหวัดตัวเอง เจ้าคณะภาคได้เฉพาะภาคตัวเอง เจ้าคณะหนได้เฉพาะหนของตัวเอง อย่างหนกลางนี่ก็ได้ ๒๓ จังหวัด แล้วก็มีกรรมการมหาเถรสมาคมที่บวชได้ทั่วประเทศ"

ถาม : เขากลัวว่าพระจะโลภมาก
ตอบ : ประเภทไม่คิดจะอบรมพระเณรให้ดี ตั้งใจบวชเพื่อที่จะเอาซองปัจจัยอย่างเดียว ที่หลวงพ่อวัดท่าซุงเรียก “พวกพระอุปัชฌาย์เป็ด” เป็นแต่ไข่อย่างเดียว ไม่คิดที่จะฟัก (อบรมสั่งสอน) เลย