[หยาดฝน]

ดังที่สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา เมื่อแสดงโอวาทปาฏิโมกข์ ก็ได้ประกาศว่า

“ขนฺตี ปรมํ ตโป ตีติกฺขา” ขึ้นชื่อว่าความอดทนนั้นจะเป็นตบะอย่างยิ่ง เพราะว่าสมัยนั้นเขาบำเพ็ญตบะด้วยการทรมานตัวเอง แต่องค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราตรัสว่า ในเรื่องของความอดทนอดกลั้น จัดเป็นตบะที่เป็นเลิศที่สุด
“นิพฺพานํ ปรมํ วทนฺติ พุทฺธา” องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์สอนว่า พระนิพพานเป็นบรมธรรม คือ ธรรมอันสูงสุด
“น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี” ถ้าหากว่ายังเข่นฆ่าผู้อื่นอยู่ ไม่นับว่าเป็นบรรพชิต
“สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต” ถ้าหากว่ายังเบียดเบียนผู้อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าสมณะคือผู้มีบาปอันลอยแล้ว

แล้วหลังจากนั้นพระองค์ท่านก็ประกาศหลักการของพระพุทธศาสนาว่า

“สพฺพปาปสฺส อกรณํ” แปลว่าท่านทั้งหลายต้องละเว้นจากความชั่วทั้งปวง ก็คือไม่ทำชั่วด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ
“กุสลสฺสูปสมฺปทา” ท่านทั้งหลายต้องสร้างสมความดีให้ถึงพร้อม คือความดีในกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต
“สจิตฺตปริโยทปนํ” ท่านทั้งหลายต้องชำระจิตให้สะอาดผ่องใสโดยสิ้นเชิง ก็คือให้หมดจากกองกิเลส