"เราลองคิดดูว่าเงินเดือนยังไม่พอค่ารถไปโรงเรียนเลย อาตมาเองทุกวันนี้ถ้าอย่างของ มจร.วัดใต้ ไปบรรยายเช้าบ่ายได้เดือนละ ๔,๐๐๐ บาท อาตมาไปเดือนหนึ่งอย่างน้อยก็ ๔ ครั้ง ครั้งหนึ่งไปกลับเฉพาะแค่ค่าแก๊สอย่างเดียวก็ตก ๑,๐๐๐ กว่าบาท แปลว่าเขาให้อาทิตย์ละประมาณ ๑,๐๐๐ บาท เราจ่ายไปอาทิตย์ละ ๑,๐๐๐ กว่าบาท ยังไม่ต้องนับถึงเอกสารอะไรต่าง ๆ ที่จะต้องให้กับเด็กหรือส่งตามลำดับ ซึ่งค่าใช้จ่ายจะเยอะมาก ถ้าหากว่ามาถึงวัดไร่ขิง ค่าใช้จ่ายก็หนักกว่านั้นอีก
ฉะนั้น...ในเมื่อครูบาอาจารย์ของเรางานหนัก เงินเดือนก็ไม่จูงใจ หนี้สินก็มาก กู้สหกรณ์ออมทรัพย์ครูบ้าง กู้นอกระบบบ้าง หนี้ท่วมหัวแล้วจะเอากำลังใจที่ไหนมาสอนเด็ก ? แล้วทำไมถึงสงสัยว่าเงินเดือนครูน้อย อาตมาก็สงสัยเหมือนกัน เพราะว่ากระทรวงศึกษาธิการได้รับการจัดสรรงบประมาณมากที่สุดในจำนวนกระทรวงทั้งหมด มากกว่ากระทรวงกลาโหมอีก แล้วหายไปไหนหมด ?
ลองฝากให้บรรดาผู้มีอำนาจในบ้านในเมืองขบคิดดูบ้างว่า ทำไมเงินเดือนครูของบ้านเราถึงได้น้อยนิดจนน่าเวทนา ขณะเดียวกันก็งานท่วมหัว แล้วทำไมประเทศอื่นเขาสามารถจัดสรรงบประมาณจ่ายเงินเดือนครูเป็นแสน ๆ ได้ ถ้าจะหาว่างบประมาณรั่วไหลไปทางไหน อาตมาอยากจะเชื่อว่ากระทรวงศึกษาคงต้องหาข้าราชการใหม่ทั้งหมด แตะไปตรงไหนก็ใช่ตรงนั้นแหละ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-02-2019 เมื่อ 12:42
|