[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนแก่กำลังไม่ดีเป็นปกติ เวลาจะลุกก็ต้องค้ำต้องยันกัน เป็นเรื่องที่หลอกกันไม่ได้ พระเจ้าปเสนทิโกศลท่านอยากจะรู้ว่าพระนางวิสาขามหาอุบาสิกาคือคนไหน เพราะว่านั่งอยู่ท่ามกลางหลานสาว แล้วพระองค์ท่านแยกไม่ออกว่าใครเป็นยาย ใครเป็นหลาน เลยปล่อยช้างไล่

ตอนแรกก็นั่งสังเกตดูว่าใครลุกขึ้นแล้วค้ำพื้นก็ต้องเป็นคุณยาย นางวิสาขาท่านจะดูเหมือนอายุ ๑๗ ปีอยู่ตลอด เนื่องจากสร้างบุญเก่าไว้ เห็นแบบนั้นแล้วก็ยังไม่มั่นใจ ตอนเดินทางกลับเลยปล่อยช้างไปไล่เลย ถามว่าทำไมถึงมั่นใจขนาดนั้น เพราะว่านางวิสาขามีกำลังเท่ากับช้าง ๗ เชือก ปล่อยช้างไปเชือกเดียวทำอะไรคุณยายท่านไม่ได้หรอก

พอปล่อยช้างไปปรากฏว่าคนรับใช้และหลาน ๆ วิ่งหนีหมด ปล่อยให้คุณยายยืนเผชิญหน้ากับช้างอยู่ ถามว่าทำไมคุณยายถึงมัวแต่ยืนอยู่ ? เพราะคุณยายมัวแต่คิดว่าถ้าเกิดเราใช้มือจับงวงบิด ช้างก็จะบาดเจ็บ ท้ายสุดก็เลยรอให้ช้างวิ่งมาถึงตัวแล้วเอามือยันไว้ ช้างก็เลยล้มก้นกระแทกพื้น สรุปว่าคุณยายถึงจะแก่ แต่ก็แก่แบบรถพ่วง ๑๘ ล้อ ถ้าปะทะกับรถเล็กเมื่อไร ถึงจะช้าแค่ไหนรถเล็กก็เละ

คนที่ระบุไว้ชัดเจนว่ามีกำลังเท่ากับช้าง ๗ เชือกในสมัยนั้นก็มีพระอานนท์ มีนางวิสาขามหาอุบาสิกา มีพันธุลมหาเสนาบดี ส่วนพระพุทธเจ้าท่านบอกว่ามีกำลังเท่ากับช้างหนึ่งแสนเชือก ถ้าพระองค์ท่านดีดหูใคร ก็คงจะหัวหายไปด้วยเลย..!"