[สายท่าขนุน]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ รุ้งทรงกลด

หลายครั้งหลังจากที่สวดมนต์ไปสักพัก ปรากฎว่าบริเวณใบหน้าจะมีอาการควบแน่น ตึง ๆ แล้วไม่ค่อยอยากจะขยับปาก จึงไม่ได้สวดมนต์ต่อ เพราะอยากจะอยู่กับความนิ่งแบบนั้นต่อไปเท่านั้น แต่พออยู่กับความนิ่งแบบนั้นไปสักพัก ก็รู้สึกว่าความควบแน่นนั้นเริ่มคลายแล้ว ก็เลยสวดมนต์ต่อไปได้อีก

บางครั้งนั่งอยู่เฉย ๆ ก็มีความควบแน่นขึ้นมาเอง โดยไม่ได้ตั้งใจภาวนาเลยครับ บางทีก็มีความควบแน่นมากจนหนังตาเริ่มจะปิดลงมาเอง และบางทีก็แน่นจนเกือบจะวูบหลับไปให้ได้

ไม่ทราบว่าอาการแบบนี้คืออะไรครับ และผมควรที่จะทำอย่างไรต่อไปครับ