[โยคียุ้ย]

...........
บันทึกคุณครูหญิง - จม.ฉบับที่ ๔๒ / ๑๖ ก.พ.๓๓
** “พัมพ์คินชาเรจ” รูปล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๕ **
............................................................

อู่ทอง

๑๖ ก.พ. ๓๓
น้องหญิงจ๊ะ…

หลวงพี่กลับจากธุดงค์เมื่อวาน วันนี้แวะมาหาแม่ที่อู่ทอง แล้วจะกลับวัด “พัมพ์คินชาเรจ” ที่ส่งไปให้ได้รับแล้ว ขอบคุณมากเลยจ้ะ

จุดมุ่งหมายของการไปธุดงค์ของหลวงพี่ก็คือ ไปหาธรรมะในจุดที่ตนยังพร่อง และไปแบบ “หาที่ตาย” จริง ๆ เพราะเขียนพินัยกรรมไว้เลย…

หลวงพี่เข้าป่าจริง ๆ ผจญภัยแทบเอาชีวิตไม่รอด ไปพบป่าดงดิบที่สมบูรณ์แบบ พบรอยพระพุทธบาทรอยใหม่เอี่ยมของประเทศไทยบนเทือกเขาระหว่างสุโขทัย -ลำปาง...

ประสบการณ์แปลก ๆ เล่ากันไม่หวาดไม่ไหว น่าเสียดายสมุดบันทึกการเดินทาง หลวงพี่พลาดตกในลำห้วย สมุดเสียหายหมด...

เหนื่อยยาก หิว หนาว เปียก และ ทาก เห็บ เหลือบ ปีนสวนน้ำตกไปเป็นหลาย ๆ สิบก.ม.ล้วนเป็นประสบการณ์พิลึกพิลั่นบรรยายไม่ถูก

ขอให้หญิงดำเนินตามหนทางของตนอย่างราบรื่นนะจ๊ะ คิดถึงหลวงพี่เมื่อไรก็เขียนจ.ม.ไปหาได้ทุกเวลา ถ้าอยู่ต้องรีบตอบแน่ ๆ

จากใจจริง
พระเล็ก
ป.ล. สมุดบันทึกธุดงค์เล่มเล็กมาก เลยเขียนตัวเล็กจนชินจ้ะ

..........................................................
วัดท่าซุง
๓๑ มีนาคม ๓๓

น้องหญิงจ๊ะ...

คงจะสบายดีนะจ๊ะ หลวงพี่ส่งผู้ชนะสิบทิศมาให้ มีเวลาค่อยอ่านนะจ๊ะ อ่านช้า ๆ แล้วจะเห็นฤทธิ์ยาขอบ บางทีเขาพูดความเลวเป็นความดีได้หน้าตาเฉย

ขอให้หญิงชนะปัญหาทุกอย่างเหมือนบุเรงนองจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก
__________________