[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ทุกอย่างอยู่ที่ใจของเรา ถ้าใจสู้ก็สู้ได้ทุกเรื่อง ถ้าใจไม่สู้ก็เฉา บาลีบอกว่า มโนปุพพังคมา ธัมมา มโนเสฏฐา มโนมยา ทุกสิ่งทุกอย่างมีใจเป็นหัวหน้า เริ่มต้นที่ใจ สูงสุดที่ใจ สำเร็จก็ที่ใจ ถ้าเราคิดว่าทำได้สู้ได้ ก็ทำได้ ถ้าคิดว่าไม่ได้ ๆ ก็ท้อถอยตั้งแต่แรก ไม่มีความพยายาม ลักษณะเหมือนมืออ่อนตีนอ่อนตั้งแต่แรก แล้วจะไปทำงานหนักได้อย่างไร ต้องประเภทคนอื่น ๑๐ นิ้วเท่ากัน เขาทำได้เราก็ต้องทำได้

ต้องไปดูไอสไตน์ สุดยอดอัจฉริยะของโลก ตอนเด็ก ๆ ถูกครูไล่ออกจากโรงเรียน แต่ไอสไตน์ไม่รู้ ครูส่งจดหมายไปถึงแม่ แม่เห็นนี่น้ำตาคลอเลย ลูกก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่บอกว่าครูส่งจดหมายมาบอกว่า "ลูกเป็นคนที่พิเศษมาก ความรู้ของครูไม่มากพอที่จะสอนได้ ฉะนั้น..ให้แม่สอนลูกที่บ้านเอง" ไอสไตน์ก็อ๋อ...ที่แท้เราเป็นคนพิเศษ เราเป็นคนเก่งมาก จึงตั้งหน้าตั้งตาเรียน จนกระทั่งกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงในที่สุด

แต่วันที่แม่ตาย เขาไปค้นเจอจดหมายฉบับนั้น ที่บอกว่า "ลูกของคุณโง่เกินกว่าที่โรงเรียนจะรับได้ ฉะนั้นเอากลับบ้านไปเถอะ" คือไอสไตน์เป็นคนชอบคิดหาเหตุหาผล ถึงเวลาถามอะไรก็ไม่ตอบ ในสายตาครูจึงเป็นแค่เด็กเหม่อลอย"