จตุกกะ คือ หมวด ๔
อบาย ๔ (สถานที่อันปราศจากความเจริญ)
๑. นิริยะ (นรก) หมายถึง ภูมิหรือสถานที่เสวยทุกข์ของคนหรือสัตว์ผู้ทำบาป เมื่อตายไปแล้วก็ไปเกิดในที่นั้น และแล้วก็ได้รับทุกขเวทนาต่าง ๆ ตามแต่กรรมที่ตนได้ทำไว้
๒. ติรัจฉาน (กำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน) หมายถึง สัตว์ดิรัจฉานที่เราพบอยู่ทุกวันนี้เอง เช่น ช้าง, ม้า, วัว, ควาย เป็นต้น ได้ชื่อว่าเป็นอบาย คือ หาความเจริญไม่ได้ ไม่สามารถพัฒนาให้มีความก้าวหน้า บรรพบุรุษเคยเป็นอยู่อย่างไร ก็เป็นอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง หรือถ้าเปลี่ยนแปลงก็เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
๓. ปิตติวิสัย (ภูมิแห่งเปรต) หมายถึง สถานเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์จำพวกหนึ่งที่ว่ากันว่ามีรูปร่างพิกลต่าง ๆ เช่น ตัวสูงโย่งยาวเท่าต้นตาล มีปากเท่ารูเข็ม กินแต่เลือดและหนองเป็นอาหาร เป็นต้น
๔. อสุรกาย (พวกอสูร) หมายถึง สัตว์ที่เกิดในอบายภูมิพวกหนึ่ง ชอบเที่ยวหลอกหลอนคนคู่กับเปรต แต่เปรตไม่เหมือนอสุรกาย (ผี) เป็นแต่คนไปพบเอง
__________________
มารใช้ คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว เป็นเครื่องมือในการขวางเรา โดยเฉพาะคนที่เรารักมากที่สุด
(-/\-) (-/\-) (-/\-)
|