[สไบเงิน]

หนังสือเสียงจากถ้ำนารายณ์ ฉบับที่ ๑๐ เดือนตุลาคม ๒๕๔๕

กระจกส่องใจ

ในชีวิตของหลวงตาเป็นหนี้มาโดยตลอด มีทั้งหนี้ที่ใช้ให้หมดสิ้นไปได้ คือ หนี้สิน และมีทั้งหนี้ที่ไม่มีวันจะใช้ได้หมด คือ "หนี้น้ำใจ" อย่างแรกน่ะ! พยายามชดใช้ ก็ค่อย ๆ หมดไป แต่หนี้อย่างหลังคือน้ำใจความดีของผู้คน มีแต่พอกพูนจนหัวใจหลวงตาเต็มล้น จนระเบิดกระจายออกมาเป็นตัวอักษรเต็มหน้าเต็มตาผู้อ่านอยู่ขณะนี้

ท่านผู้มีคุณทุกท่าน และลูกหลานทุกคนเอย ทุกคนคงเข้าใจ น้ำใจที่หลวงตารู้คุณความดีของทุกท่านซึ่งมากมายหลายหลาก และคงไม่น้อยใจที่หลวงตาจะไม่เขียนเจาะจงบ่งถึง และคงจะสะเทือนใจไปกับหลวงตาเมื่อได้อ่านในขณะนี้ว่า หลวงตากำลังเขียนถึงหนี้น้ำใจครั้งล่าสุด ที่เล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่ที่สุดจนหลวงตาขอเขียนสัญญายอมรับสภาพหนี้นี้โดยเฉพาะ...