[เถรี]

"พอพระท่านหลบไปหลบมา จีวรท่านหลุดตกลงไปคลุมตัวนายโกกะที่อยู่ข้างล่าง พวกหมาเป็นหมาล่าสัตว์เขาจำกลิ่นศัตรูได้ เมื่อจีวรคลุมตัวก็เลยลืมไปว่าเป็นเจ้านาย คิดว่าเป็นศัตรูหล่นลงมา ก็เลยกัดนายโกกะถึงแก่ความตาย

คราวนี้พระท่านเห็นอย่างนั้นท่านก็ตกใจส่งเสียงตะเพิดไล่หมา หมาเงยขึ้นมา อ้าว...ตายละวา...นี่เรากัดเจ้านายตัวเองตาย หมาก็เลยเตลิดหนีกันหมด พระท่านจึงต้องลงไปทั้ง ๆ ที่ไม่มีจีวร ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าแล้วถามว่า “ข้าพระพุทธเจ้าเป็นสาเหตุให้นายพรานโกกะถึงแก่ความตาย ศีลจะขาดหรือเปล่า ?” เพราะว่าถ้าศีลขาดคือต้องอาบัติปาราชิก ขาดความเป็นพระไปเลย

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า “สิ่งที่ทำไปไม่ถือว่าศีลขาด เพราะว่าไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายใคร เกิดจากการที่พยายามหลบเลี่ยงไม่ให้อีกฝ่ายเอาลูกศรแทงฝ่าเท้าตัวเอง จนกระทั่งจีวรหลุดลงไปต่างหาก เพราะฉะนั้น...สิ่งที่นายโกกะได้รับจึงเรียกว่า "ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว” อะไรจะดวงเฮงปานนั้น"