ถาม : ตอนที่ลาพุทธภูมิ  ท่านมาทัดทานให้ทบทวน   เป็นไปได้ไหมว่ามารแทรก ?  
ตอบ : ก็ถ้าบารมีมากพอ ท่านจะทัดทานก็เป็นเรื่องปกติ เสียดายเรียนจะจบอยู่แล้ว กัดฟันต่ออีกเทอมเดียวไม่ได้หรือ ? 
 
ถาม :  เห็นคนเขาลากันหลาย ๆ คนครับ ? 
ตอบ : ก็ของท่านเด็ดขาด ส่วนเราเด็ดไม่ขาด 
 
ถาม :  กำลังใจที่ลาฝ่อไปหมดนี่...? 
ตอบ : เอาใหม่ ถ้าเด็ดขาดจริงก็ต้องลาได้ 
 
ถาม : ไม่ว่าท่านจะมาอย่างไรก็คือ ผมจะลาให้ได้ แบบนี้หรือครับ  ? 
ตอบ : กลัวแต่ว่าถึงเวลาก็มืออ่อนตีนอ่อน  
 
ถาม : อย่างนั้นจริง ๆ  ครับ ? 
ตอบ :  ตูเคยมาแล้ว ลาอยู่ ๓ รอบกว่าท่านจะอนุญาต แต่ยังให้ทำงานเก่าไปก่อน ถึงได้งานเยอะงานแยะอยู่ทุกวันนี้ 
 
ถาม : แต่ถ้าลาแล้วไม่อยากรับภาระ  จำเป็นจริง ๆ ก็น่าจะได้ ? 
ตอบ : สันดานเดิม  ช่วยไม่ได้หรอก เดี๋ยวก็ต้องทำ 
 
ถาม : เป็นเพราะเราตั้งสัญญาเก่าไว้หรือคะว่าเราจะทำ ?  
ตอบ : ไม่ใช่...ทำเอาไว้เยอะแล้ว คนเขาก็ไม่ไปตามคนอื่น  ก็ต้องแบกภาระไปก่อน
		 
		
		
		
		
		
		
			
				__________________ 
				........................ 
 
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง 
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
			 
		
		
		
		
		
			
				  
				
					
						แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-11-2017 เมื่อ 11:00
					
					
				
			
		
		
		
	
	 |