25-06-2017, 11:58
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,928
ได้ให้อนุโมทนา: 275,123
ได้รับอนุโมทนา 847,653 ครั้ง ใน 13,006 โพสต์
|
|
รูปหมู่ที่ไม่รู้ว่าจะมองกล้องตัวไหนดี ?
อาตมารอจนได้จังหวะ ก็เข้าไปยืนที่หน้าซุ้มประตู โดยมีพระครูโจช่วยเป็นตากล้องให้ “ขอผมถ่ายกับหลวงพ่อเล็กบ้างซิ ท่านจะได้มีรูปผมไปลงหนังสือของท่านบ้าง” พระครูกล้ารีบเข้ามายืนตีคู่ด้วย “ผมด้วยครับ เรื่องอะไรจะให้ท่านได้ลงหนังสือคนเดียว” พระครูโจส่งกล้องให้พระครูปรีชา แล้วเข้ามาประกบอีกข้าง ทำเอาพรรคพวกหลายรายเห็นเป็นเรื่องขบขัน แต่ “รังสีอำมหิต” จากบรรดานักท่องเที่ยว ทำพวกเราต้องรีบสลายกลุ่มย่อยทันทีที่พระครูปรีชาถ่ายเสร็จ อาตมารับกล้องคืนมา แล้วเดินถ่ายรูปตัวพระราชวังที่เป็นอาคารรูปตัวยูไปทุกซอกทุกมุม...
“พระอาจารย์ทุกท่านครับ...รวมพลครับ” เสียงมัคคุเทศก์รูปหล่อตะโกนเรียก พวกเราละออกจากจุดถ่ายรูปอย่างเสียไม่ได้ เดินไปรวมตัวกันแบบเชื่องช้าสุด ๆ “ไว ๆ หน่อยครับ ถ่ายรูปหมู่ครับ” เสียงพระครูกล้าสำทับมาอีกคน จุดรวมพลก็คือจุดจอดรถเข็นของพระครูด็อกเตอร์ ซึ่งไม่ใช่ซุ้มกลางของประตูใหญ่ที่เป็นมุมยอดฮิตและไม่ว่างเว้น แต่เป็นด้านหน้าส่วนหนึ่งของกำแพงสีทองอร่ามนั่นเอง จะถ่ายซะอย่างก็ไม่ต้องไปคิดถึงสถานที่ เป็นการรวมตัวที่ครบครันทุกรูปอีกครั้งหนึ่ง แต่กล้องไม่ได้รับเชิญของบรรดานักท่องเที่ยวมีมากกว่าของพวกเราหลายเท่า...
นอกจากรุมถ่ายรูปแล้ว หลายรายยังถือวิสาสะโดดเข้ามารวมกลุ่มกับพวกเราด้วย ซึ่งก็ต้องอะลุ้มอล่วยกันไป ในที่สุดฝนที่เริ่มตกแรงขึ้นก็มาเป็นกรรมการห้ามทัพ มัคคุเทศก์รูปหล่อรีบพาพวกเราอ้อมไปยังด้านข้างของอาคารรูปตัวยู ที่เวลาหันหน้าเข้าซุ้มประตูจะอยู่ทางด้านซ้าย เมื่อเดินเลยเข้าไปจนเกือบสุดข้างตัวยู ก็มีหลังคายื่นออกมาส่วนหนึ่ง ที่ด้านซ้ายขวาใต้หลังคาเป็นซุ้มเว้า มีรูปปั้นหรือสลักยืนอยู่ในซุ้มนั้น รูปหนึ่งเป็นผู้พิชิตถือดาบสั้นเหยียบร่างของผู้แพ้เอาไว้ อีกรูปน่าจะเป็นกษัตริย์ทรงขัตติยราชภูษิตาภรณ์เต็มที่ ซึ่งทำให้ดูเหมือนผู้หญิง เพราะว่านอกจากผมยาวสลวยแล้ว ยังมีผ้านุ่งทับที่เป็นกระโปรงอีกด้วย พวกเราเผ่นเข้าไปหลบฝนกันโดยไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดมากนัก...
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-06-2017 เมื่อ 18:23
|