[สุธรรม]

ผักทุกอย่างดูสดกรอบน่ากินมาก

สองข้างทางที่เมื่อวานเย็นยังว่าง ๆ อยู่เลย แต่ตอนนี้กลายเป็นตลาดสดไปซะแล้ว สารพัดผักสดจากไร่เรียงรายจนลานตา ทั้งผักกาดเขียว ผักกาดขาว ผักกาดม่วง หัวแครอต หัวเทอร์นิป มะเขือเทศ กับที่ไม่รู้จักชื่ออีกเป็นกุรุส แต่ละอย่างดูสดกรอบน่าขม้ำให้จมเขี้ยว บางช่วงก็เป็นดอกไม้สดสารพัดชนิด มีทั้งตัดดอกและมาเป็นกระถาง ที่กำลังขนลงจากท้ายรถบรรทุกมาจัดวางก็อีกมาก สตอเบอรี่สีสดแดงฉ่ำเป็นลัง ๆ บางร้านก็วางเนยก้อนเนยเหลืองอร่ามเต็มไปหมด ก้อนขนาดเขียงหนาเป็นคืบก็ยังมี...

“ออกมาเมื่อไรครับ ?” ใบฎีกาวรัญญูตามมาตอนไหนก็ไม่รู้ ? ขนใส่เครื่องกันหนาวมาเต็มที่ โดยเฉพาะหมวกไหมพรม ถ้าไม่ส่งเสียงมาก่อนคงต้องเล็งอีกนานว่าใครกันแน่ “น่าจะก่อนคุณนิดเดียวเท่านั้น ผมเพิ่งจะเดินมาได้แค่นี้เอง” อีกฝ่ายรับทราบแล้วเดินถ่ายรูปของตัวเองไป ในขณะที่อาตมาก็เดินหามุมสวย ๆ เฉพาะตัวเช่นกัน จนสุด “ซอย” มาถึงถนนสายหลัก อาตมาก็เลี้ยวขวาขึ้นสะพานคอนกรีต ที่มีชายหนุ่มยืนลงเบ็ดกันอยู่หลายคน...

ชะโงกดูในน้ำก็ไม่เห็นปลาสักตัว ทั้งที่ “น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา” ถ่ายรูปพรานเบ็ดไว้แล้วเดินต่อ มาถึงหัวสะพานฝั่งนี้เจอเด็กวัยรุ่นตัวดำ ๆ ตาโต ๆ หน้าตาบอกความเป็นชาวชมพูทวีปอย่างเด่นชัด มือขวาถือเบ็ดมือซ้ายถือถุงพลาสติก ในถุงมีปลาขาวหน้าตาคล้ายปลาตะเพียนแต่ตัวเรียวกว่ากำลังดิ้นอยู่หนึ่งตัว ไอ้หนูส่งเสียง “Morning” มาอย่างร่าเริง อาตมาตอบกลับไปว่า “นมัสเต” เล่นเอาอีกฝ่ายอายม้วนต้วนไปเลย ฮ่า..!