[สุธรรม]

ป้ายบอกทางลงไปห้องน้ำของร้าน BUCHERER

ท่านอาจารย์หัวหน้าภาควิชารัฐศาสตร์ เลือกนาฬิกาแบบที่ชอบและราคาเป็นที่พอใจแล้ว ก็หยิบบัตรออกมาส่งให้สาวภูเก็ตไปรูดบ้าง แต่..ไม่ผ่านครับ เล่นเอาท่านอาจารย์ยกมือเกาศีรษะที่ผมเริ่มบางอย่างงง ๆ คุณจุรีพรลองดูอีกหลายครั้งก็ไม่ผ่านเช่นเดิม “เอ...? ผมมีอยู่ในบัญชีเป็นแสนเหมือนกันนะ” ท้ายสุดท่านอาจารย์จึงโทรศัพท์ข้ามทวีปไปสอบถามทางเมืองไทย อาตมาก็นึกไม่ถึงว่าธนาคารบ้านเราจะมีเจ้าหน้าที่เหลือไว้ติดต่อกับต่างประเทศดึกดื่นขนาดนี้ ทางนั้นตรวจสอบแล้วแจ้งมาว่า ท่านอาจารย์ไม่เคยทำเรื่องขอใช้บัตรข้ามประเทศ ถ้าจะใช้ก็พร้อมที่จะทำให้เดี๋ยวนี้ โดยหักค่าธรรมเนียมจากบัญชีไปเลย...

“ยังก่อนดีกว่าครับ” การมีอุปสรรคทำให้ฉุกใจยั้งคิด ออกบัตรไปแล้วอีกกี่ชาติจะได้มาใช้ก็ไม่รู้ ? แต่ค่าธรรมเนียมต้องจ่ายทุกเดือน การตัดสินใจจึงมีการเปลี่ยนแปลง ท่านอาจารย์เลยไม่ต้องเอาเงินมาถมต่างประเทศให้ขาดดุลเพิ่มอีกเป็นแสน ขอโทษสาวภูเก็ตแล้วพวกเราก็ถอนสมอออกจากร้าน โดยมีพระครูกล้าถือถุงใส่นาฬิกาและใบกำกับภาษี ที่ต้องไปขอคืนที่สนามบิน จำนวน ๑๖๐ ยูโร (๔,๘๐๐ บาทไทย) เดินตามมัคคุเทศก์รูปหล่อไปที่ร้าน BUCHERER เห็นป้ายที่หน้าร้านโฆษณานาฬิกา Rolex สารพัดแบบ เข้าไปข้างในก็มีพนักงานแจกบัตรให้คนละใบ บอกว่าเอาไปขอรับของที่ระลึกจากเคาน์เตอร์ด้านในสุดได้เลย อาตมาจึงเดินนำเข้าไปก่อน...

พรรคพวกเดินตามหลังมาเป็นพรวน ยังไม่ทันจะพูดอะไร แค่ยื่นบัตรไปพนักงานหญิงของทางร้านก็หยิบกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็ก ๆ ส่งให้ เปิดออกมาดูเป็นช้อนกาแฟสเตนเลส ตีตรากากบาดสีแดง รับรองว่าเป็นของสวิสแท้ ทุกคนรับมาเหมือน ๆ กัน อาตมาเหลือบเห็นป้ายห้องน้ำตรงบันไดทางลงชั้นล่าง จึงเดินตามป้ายลงไปเข้าห้องน้ำก่อน สะอาดเอี่ยมสมราคาร้านชั้นหนึ่ง ทำธุระส่วนตัวแล้วก็กลับขึ้นมาดูสินค้าของทางร้าน ซึ่งเป็นนาฬิกาแทบทั้งสิ้น และมีหลายยี่ห้อเหมือนกัน...