[สุธรรม]

มัคคุเทศก์รูปหล่อยืนคุมเจ๊อารีคิดตังค์ ฮ่า..!

“มีแต่เงินยูโรจ้ะเจ๊” อาตมาบอกเมื่อส่งของให้ “อารีไม่ออกบิลที่มี VAT เพื่อที่หลวงพ่อทุกท่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปขอคืนภาษี แต่จะลดราคาให้ไปทีเดียวเลยค่ะ” แม่หมาคาบลูกราคา ๕๒.๙๐ ฟรังก์สวิส กระเป๋าเป้หมาราคา ๒๙.๙๐ ฟรังก์สวิส เจ๊อารีกดเครื่องคิดเงินแบบพิเศษ เสียงคำนวณเกรียวกราว แล้วบอกว่า “๖๒.๐๙ ยูโรค่ะ” อาตมาส่งใบละ ๒๐ ยูโร ๓ ใบ ๑๐ ยูโร ๑ ใบไปให้ เจ๊อารีกดเครื่องอีกรอบแล้วทอนกลับมา ๑๐.๕๐ ฟรังก์สวิส แปลว่าลดราคาให้เสร็จสรรพแล้ว...

เพื่อน ๆ กลับเข้ามาจนแน่นร้านไปหมด พระครูปรีชาถามหามีดพับ Victorinox เจ๊อารีชี้ไปที่ผนังซึ่งมีสารพัดขนาด ตั้งแต่สามใบมีดจนถึงสามสิบกว่าใบมีด “ของแท้หรือเปล่า ?” คำถามที่ไม่สร้างสรรค์ตามมาติด ๆ “ถ้าไม่ใช่หลวงพ่อถาม อารีจะโกรธนะคะ ร้านนี้ไม่มีของปลอมค่ะ” รู้สึกว่าบรรยากาศเริ่ม “มาคุ” อาตมาจึงเดินออกจากร้านไปก่อน “พบกันที่ลานจอดรถนะครับพระอาจารย์” คุณโอ๋ตะโกนบอกตามหลังมา...

เดินมาถึงลานที่อาตมาคิดว่าเป็นร้านกาแฟ เมื่อมาดูใกล้ ๆ ปรากฏว่าเป็นภัตตาคารไปซะนี่ พระครูโจที่ตามมาอีกคนยกกล้องถ่ายรูปร้านแบบสวิสชาเล่ต์ ที่ค่อนข้างเด่นด้วยการตัดสีแดงบริเวณหน้าจั่ว แล้วผลัดกันถ่ายรูปกับอาตมาคนละรูปสองรูป เสร็จแล้วก็นั่งคุยกันที่ม้านั่งบริเวณลานหน้าร้านนั่นแหละ ว่าด้วยเรื่องของการทำหน้าที่เพื่อคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ในฐานะที่อาตมาเคยทำหน้าที่เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดมาก่อน ย่อมซาบซึ้งดีว่าการที่ต้องแบกสารพัดเรื่องของหกร้อยกว่าวัดทั้งจังหวัดรวมกันไว้บนบ่านั้นหนักหนาสาหัสขนาดไหน...