[สุธรรม]

หน้าร้านของ "เจ๊อารี"

พลขับหน้าตายที่ไม่สนใจว่าใครจะรักษาสมณสารูปหรือไม่ นำรถไปจอดในลานสำหรับจอดรถนักท่องเที่ยว พวกเราลงจากรถแล้วเดินตามมัคคุเทศก์รูปหล่อเป็นงูกินหาง มีท่านอาจารย์ ดร.วันชัยเข็นรถให้พระครูด็อกเตอร์ตามมาท้ายขบวน ผ่านอาคารที่มีรถจักรยานจอดอยู่เป็นร้อย ๆ คัน ถัดไปเป็นร้านแบบสวิสชาเล่ต์ ดูแล้วน่าจะเป็นประเภทร้านกาแฟ มีม้านั่งสีเขียวเข้มตั้งอยู่บริเวณลานหน้าร้านหลายตัว ตรงเข้าไปในซอยที่ค่อนข้างจะกว้างขวาง...

มาถึงตึกแถวที่เป็นห้องกระจก หน้าร้านโดดเด่นด้วยรูปปั้นแม่วัวตัวใหญ่สีขาวมีแต้มแดง ซ้ำยังมีกากบาดสีขาวเครื่องหมายประเทศสวิตเซอร์แลนด์อีกด้วย ที่กระจกหน้าร้านด้านบน มีภาษาไทยเขียนว่า อารี ซูวิเนียร์ เฮ้าส์ (ร้านคนไทย) ข้างล่างเป็นภาษาอังกฤษตัวเอียงเขียนว่า AREE’S SOUVENIR HOUSE มัคคุเทศก์รูปหล่อผลักประตูเข้าไปแบบคนคุ้นเคย ส่งเสียงดังเข้าไปก่อนเลยว่า “เจ๊อารี..โอ๋มาแล้วครับ มีพระคุณเจ้ามาด้วยทั้งคณะเลยครับ”...

ภายในร้านซึ่งมีของที่ระลึกกระจุกกระจิกเต็มแน่นไปหมด เหลือแค่ทางเดินระหว่างชั้นวางสินค้าเท่านั้น ไม่มีใครอยู่แม้แต่คนเดียว “เจ๊อารีครับ” มัคคุเทศก์รูปหล่อเรียกซ้ำ “รอเดี๋ยวค่ะ กำลังออกไปเดี๋ยวนี้ เจ๊แก่แล้วจะให้เร็วเหมือนหนุ่ม ๆ สาว ๆ ไม่ได้แล้วค่ะ” สิ้นเสียงร่างอวบระยะสุดท้ายในชุดกางเกงขายาวสีขาว เสื้อสีเหลืองสดลายพร้อยเหมือนกำลังจะไปเล่นสงกรานต์ ก็โผล่ออกมาจากหลังบ้าน ยกมือไหว้ไปรอบทิศเพราะว่าพวกเรากระจายไปดูสินค้ากันแล้ว...