[สุธรรม]

เสียบบัตรผ่านแล้วรับคืนด้วย

“พระอาจารย์ทุกท่านอย่าทำตั๋วหายนะครับ เพราะว่าช่วงแรกต้องอาศัยตั๋วนี้ผ่านเครื่องตรวจเข้าไปด้านใน แล้วยังต้องขึ้นกระเช้าลอยฟ้าอีกสามช่วงไปบนยอดเขา ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะต้องตรวจตั๋วอีกหรือเปล่า ?” นอกจากตั๋วขึ้นกระเช้าแล้ว ยังมีสติ๊กเกอร์อีกคนละชิ้นเล็ก ๆ ให้แปะไว้กับจีวร “จะแปะไว้เลยหรือจะไปแปะติดตอนเข้าร้านขายของที่ระลึกก็ได้ครับ ถ้าไม่มีสติ๊กเกอร์นี้ เขาจะไม่ขายของให้นะครับ เพราะว่าคนที่ไม่มีสติ๊กเกอร์คือบรรดาเจ้าหน้าที่ของที่นี่ ถ้าไปซื้อของที่ระลึกซึ่งสามารถขอลดภาษีมูลค่าเพิ่ม ๘ % ก็จะเป็นการเอาเปรียบคนอื่นเขา” อาตมาเอาสติ๊กเกอร์แปะไว้กับด้านหน้าของผ้าจีวรไปเลย...

แจกตั๋วครบแล้วมัคคุเทศก์รูปหล่อก็เดินนำไปยังอาคารสองชั้น ที่มีรูปยอดเขาหิมะติดเกือบจะเต็มพื้นที่ เว้นไว้แต่ประตูทางเข้าเท่านั้น ด้านบนสุดมีป้ายภาษาอังกฤษเขียนว่า TITLIS ENGELBERG บรรดานักท่องเที่ยวฝรั่ง หันกล้องมาถ่ายรูปคณะของเราเป็นการใหญ่ เมื่อเข้าประตูไปด้านซ้ายเป็นช่องขายตั๋ว ซึ่งมีคนเข้าแถวกันยาวทีเดียว ส่วนทางขวามือเป็นทางไปขึ้นกระเช้า (Cable Car) มีเครื่องนับจำนวนคนที่เป็นเครื่องดิจิตอล ๔ เครื่องด้วยกัน คุณโอ๋จัดการเสียบตั๋วให้พวกเราดูเป็นตัวอย่าง เมื่อเสียง "ปี๊บ" ดังขึ้นก็หยิบตั๋วคืนมาแล้วเดินผ่านไป ทุกคนทำตามกันแบบรู้หน้าที่...

อาตมาหยิบตั๋วคืนมาและเดินผ่านไปแล้ว ก็ถอยหลังไปหลายก้าว หันกล้องกลับมาถ่ายพรรคพวกที่ตามมาทีหลัง แล้วจึงค่อยตามมัคคุเทศก์รูปหล่อของเราต่อไป ภายในเป็นทางเดินแคบ ๆ ประมาณเคียงไหล่กันสองคน พอถึงจุดที่ต้องตรวจนับค่อยขยายกว้างออกเป็นสี่ช่องทางตามเคย มีทีวีวงจรปิดฉายภาพเส้นทางขึ้นยอดเขาและข้อมูลต่าง ๆ ให้ดูเป็นระยะไป จนกระทั่งหลุดออกมายังทางเดินที่เป็นเหมือนวิหารคด แต่หลังคาเป็นกระจกใสรับแดดจัดจ้า ด้านหน้าของเราเป็นห้องโถงกว้าง มีผู้คนนับร้อยที่ยืนรอขึ้นกระเช้าลอยฟ้าอยู่อย่างเป็นระเบียบ มีเจ้าหน้าที่หญิงชายหลายคน กระจายตัวกันคอยจัดระเบียบและนับจำนวนคน ว่าแต่ละชุดให้เข้าไปรอขึ้นกระเช้าได้กี่คน...