
25-03-2017, 20:03
|
 |
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 5,062
ได้ให้อนุโมทนา: 284,214
ได้รับอนุโมทนา 854,777 ครั้ง ใน 13,218 โพสต์
|
|
ภายในห้องพัก (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)
เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะที่อาตมากำลังรื้อเอาโน้ตบุ๊กมาวางบนเตียง หลวงพ่อพระครูเรืองกุลีกุจอไปเปิด รับกระเป๋าทั้งของท่านเองและของอาตมาเข้ามา แล้วปิดประตูไปเลย เฮ้ย...ท่าน ผอ.โรงเรียนยังไม่เคยชินกับธรรมเนียมตะวันตก พนักงานโคตรเฮงที่เจอเจ้าของห้องแต่ไม่ได้รางวัลซักยูโร คงจะเซ็งชีวิตไปอีกนาน ท่านรื้อเอาสบงกับอังสะสำรองออกมาพาดแขน แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้อาตมาโหลดรูปออกจากแผ่นความจำไปคนเดียว...
เอาเครื่องชาร์ตแบตเตอรี่ของกล้องถ่ายรูปมาเสียบเข้ากับปลั๊กอีกช่อง แล้วถอดแบตเตอรี่ในกล้องออกมาใส่ให้ชาร์ตไว้ กลับมารออีกพักใหญ่กว่าที่เครื่องจะดึงรูปในแผ่นความจำออกมาได้ครบ จัดการลบแผ่นความจำแล้วใส่กลับเข้าไปในกล้อง จากนั้นมาลดขนาดรูปในเครื่องให้เหลือแค่ ๖๐๐ X ๘๐๐ ซึ่งเป็นขนาดที่ไม่เล็กจนเกินไป แต่ก็ไม่ใหญ่จนกินพื้นที่ในการเก็บมากนัก ยังดีที่มีระบบ batch resize ของ ACDSee Actions ไม่อย่างนั้นถ้าต้องไปลดขนาดทีละรูปก็คงจะสว่างพอดี..!
หลวงพ่อพระครูเรืองยังไม่ทันออกจากห้องน้ำ อาตมาก็เสร็จงาน เก็บโน้ตบุ๊กลงกระเป๋า ขยับเก้าอี้นั่งซึ่งเกะกะให้มีช่องว่าง แล้วลากผ้าห่มลงมาที่ช่องว่างข้างเตียง กราบพระสามครั้ง นอนตีโปงส่งใจขึ้นไป “ข้างบน” ภาวนา “กรณียเมตตาสูตร” ยังไม่ทันจะจบดีก็ฟิวส์ขาดไปแล้ว..!
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-03-2017 เมื่อ 02:37
|