[เถรี]

มีโยมใส่น้ำหอมฟุ้งมา "มีใครคิดน้ำหอมกลิ่นขนมได้บ้างไหม ? อาตมาแพ้พวกกลิ่นหอม ยกเว้นกลิ่นของกิน ลองดูว่าใครจะคิดน้ำหอมกลิ่นขนมเค้ก น้ำหอมกลิ่นไก่ย่าง ได้บ้าง ถ้าใช้แล้วหมาเดินตามก็แสดงว่าไม่ผิดยี่ห้อ

โดยเฉพาะที่วัด เวลาซื้อพวกเครื่องในไก่ปิ้งไปเลี้ยงหมา อุตส่าห์ซ่อนอย่างดี แต่หมาดันรู้ทุกที เพราะว่าตอนซื้อกลิ่นติดจีวร จมูกคนเราไม่ได้กลิ่นหรอก แต่หมาได้กลิ่น เดินตามเป็นฝูงไม่ยอมไปไหน

วันก่อนกลับจากงานมาถึง ๔ โมงเย็น จะไปซื้อตลาดก็วายไปแล้ว ปรากฏว่ามีตลาดนัดพอดี แวะเข้าไปซื้อ สั่งไก่ปิ้ง ๓๐ ไม้ คนขายถามว่า "เอาข้าวเหนียวเท่าไร ?" ๔ โมงเย็นแล้วนะ เลยบอกว่า "หมาที่วัดไม่กินข้าวเหนียว" อุตส่าห์ไม่ยอมเฉลย กลัวเขาจะว่าซื้อของแพงไปเลี้ยงหมา ดันถามว่าเอาข้าวเหนียวเท่าไร

บางอย่างคนกิน เราซื้อไปเลี้ยงหมาเขาจะรู้สึกแปลก ๆ สมัยอยู่ที่เกาะพระฤๅษี เข้าตลาดไปซื้อกับข้าวอาทิตย์ละครั้ง ปรากฏว่าซื้อไปซื้อมาก็มีลืมบ้าง ทิดตู่ตอนนั้นยังเป็นสามเณรอยู่ บอกว่า "หลวงพี่ ๆ อย่าลืมขนมหมา" หันไปอุดปากแทบไม่ทัน แหกปากออกมาได้ ชาวบ้านเขากินกัน เสือกไปเรียกว่าขนมหมา"