[สุธรรม]

ถ่ายรูปกับ "คุณสมสุข" และท่านประธานรุ่น

เดินเซ็งกลับออกมาประมาณว่า “พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น” เจอหลวงพ่อพระครูชุบเดินมาพอดี จึงชวนท่านประธานรุ่นเดินไปจนถึงท่าเรือจุดนัดพบที่สอง หาเงาตึกที่ไม่มีคนได้ก็ก้มหน้าก้มตาเขียนบันทึกประจำวัน อีหนูฝรั่งที่น่าจะเป็นเด็กนักเรียนขี้สงสัย อาศัยความสูงชะโงกหน้าข้ามไหล่มาดูจนติด ถามว่าเป็นตัวหนังสือชาติไหน ? ก็ชาตินี้แหละ..เอ๊ย..ไม่ใช่ ตัวหนังสือไทยต่างหาก แต่ช่วยขยับไปห่าง ๆ หน่อยได้ไหม ? เดี๋ยว “หลวงตา” ตบะแตกเว้ย..!

พอรู้ว่าอาตมาเป็นนักบวชประเภทห้ามผู้หญิงเข้าใกล้ อีหนูก็ยอมถอยออกไปแต่โดยดี อาตมาขี้เกียจให้ “ฝรั่งมุง” จึงเก็บสมุดบันทึก หยิบกล้องมาถ่ายรูปบริเวณท่าเรือแทน ไม่ว่าจะเป็นป้าย WC เล็ก ๆ บนพื้น ที่มีลูกศรชี้บอกทางไปห้องน้ำ ป้ายระวังเดินสะดุดที่หัวสะพาน แต่ดันมีรูปเหมือนกับว่าให้เดินเอาหัวชนประตูถึงจะเข้าไปได้ ท้ายสุดไม่มีอะไรก็ถ่ายรูปสาหร่ายผมนางเงือก ที่ขึ้นอยู่แน่นไปทั้งริมน้ำ หันกลับมาอีกทีเจอพรรคพวกที่เดินมาเป็นกลุ่ม แต่ดันพา “คุณสมสุข” มาด้วย..!

“นั่นไงโยม...พระครูวิลาศฯ อยู่ที่ริมน้ำนั่น” พระครูกล้าชี้เป้าชนิดที่อาตมาไม่มีทางหลบ ยังมีหน้าตะโกนบอกมาว่า “โยมอยากจะคุยกับหลวงพ่อ แต่ยังไม่ทันได้คุย เลยให้ผมช่วยพามาหา” เออ...ขอบคุณเป็นอันมาก ถ้าลับหลังโยมเมื่อไรขอเตะสักทีเถอะวะ..! เมื่อ “คุณสมสุข” เห็นว่าอาตมาไม่อยากคุยด้วยจริง ๆ ถามคำตอบคำ จึงขอถ่ายรูปด้วยเพื่อเอาไว้เป็นหลักฐาน โดยมีพระครูปรีชาเป็นตากล้องให้ พอดีมัคคุเทศก์รูปหล่อกับคุณโอเล่พาพรรคพวกชุดสุดท้ายมาถึง อาตมาจึงฉวยโอกาสหลบไปบังข้างหลังกลุ่ม ทิ้งให้ “คุณสมสุข” ยืนเคว้งไปคนเดียว...