| 
				  
 
			
			ถาม  :  (สอนหนังสือเด็กแล้วเด็กไม่สนใจเรียน)ตอบ  : เข้าใจคำว่าสอนกระดานดำไหม  ว่าของเราไปเรื่อยตั้งแต่ต้นจนจบ  เขาจะคุย จะเล่นอะไรเรื่องของเขา  ถึงเวลาข้อสอบออกมาแล้วเขาจะรู้เองว่าเจออะไรบ้าง
 
 ถาม : คือทางโรงเรียนเขาให้เราช่วยเหลือด้วย
 ตอบ : ช่วย.....แต่ช่วยด้วยการซ่อมสัก  ๔  รอบ  แล้วเด็กมันจะจำเราไปจนวันตาย  สอนเหมือนกับว่าไม่มีพวกเขาอยู่ด้วย  ทำแบบนั้น
 
 ถาม  :  แต่คนที่ตั้งใจเรียนเขาก็ตั้งใจค่ะ
 ตอบ  :  ใช่  คนที่เขาสนใจเขาจะได้  ส่วนคนที่ไม่สนใจต่อไปก็เกิดโทษแก่ตัวเขาเอง ไม่ใช่เรา
 
 ถาม  :  แต่คนที่ไม่สนใจ   เขาก็จะไม่สนใจเลย
 ตอบ  :  เขาจะทำอะไรเรื่องของเขา  คะแนนออกมาแล้วเขาจะรู้บทเรียนเอง
 
 ถาม :  ถ้าบังคับ
 ตอบ :  ไม่ต้องบังคับ  เขาจะทำอย่างไรก็เรื่องของเขา  ก็บอกแล้วว่าเราสอนกระดานดำของเราไป  แต่ถ้าเขาสอบตก  ก็ให้เขาซ่อมไปเรื่อย  ติด ร. ไปเรื่อย  อย่างน้อยให้ซ่อมสัก  ๔  ครั้งแล้วค่อยปล่อยผ่าน  แล้วมันจะเข็ดเอง
 
 ถาม  :  แล้วอย่างนี้ทางโรงเรียนเขารู้ เขาก็จะมองว่าเราสอนไม่มีประสิทธิภาพ
 ตอบ  :  เราสอนมีประสิทธิภาพ  แต่ถ้าเขาไม่ต้องการคนอย่างเรา เราก็ไปหาที่อื่นต่อ
 
 ถาม :  ใจหนูอยากจะช่วยพวกเขาค่ะ อย่างคนที่เขาตั้งใจ
 ตอบ  :  ก็ถ้าเราสอนของเราไปอย่างเต็มที่  คนดีก็จะได้ของเขาไปเอง  เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปกังวลกับเขา  ทำแค่ที่ทำได้  ไม่ใช่ว่าไปแบกโลกทั้งโลก  ประเภทป้อนอาหารถึงปากแล้วบ้วนทิ้ง แถมยังพ่นใส่หน้าเราด้วย  แล้วยังจะไปป้อนมันอีกหรือ   ก็เอาคนที่มันกินสิ  พูดง่าย ๆ  ว่าทั้งห้องถ้ามีคนสนใจเรียนเพียงแค่  ๑  คน ก็พอแล้ว
 
 ถาม  :  แต่อาจารย์ที่นั่นเขาบอกว่าอย่าไปซีเรียสกับเด็กนัก  ก็คือ...
 ตอบ  :  ก็ใช่  ถึงได้บอกว่าไม่ต้องซีเรียส
 
 ถาม  :  เขาบอกว่าสอนแค่ครึ่งชั่วโมงก็พอแล้ว อย่าไปยัดให้เต็มเวลา แล้วคนที่ดี ๆ......
 ตอบ  :  เราสอนของเราไป เอาสักครึ่ง  อย่างเช่นว่าชั่วโมงครึ่งเป็นอย่างน้อยแล้วค่อยปล่อย  อาตมาเองก็สอนครึ่งเวลาแล้วค่อยปล่อย
 
 ถาม  :  แต่หนูโดนผู้ใหญ่ตักเตือนมาว่า  อย่าปล่อยก่อนเวลา
 ตอบ  :  ถ้าเด็กมันต่อรองก็บอกว่า  อาจารย์โดนมาแล้ว เขาด่ามา  เพราะฉะนั้นปล่อยก่อนไม่ได้หรอก พวกเธอจะทำอะไรก็เชิญ
 
				__________________........................
 
 เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
 
				 แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 09-09-2009 เมื่อ 13:19
 |