อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ อักขรัญญ์
แล้วพวกแกงป่าที่เขาใส่เหล้าลงไปด้วย อย่างนี้ผู้ที่รับยันต์เกราะเพชรกินได้หรือไม่ครับ เพราะรู้อยู่ว่ามันไม่เมาแน่ ๆ ทั้งนี้เพราะแอลกอฮอล์เมื่อถูกกับความร้อนระดับนั้น คงจะระเหยเกือบหมดไปแล้ว เมื่อเทียบกับปริมาณที่ใส่นะครับ รบกวนถามผู้รู้ด้วยครับ
|
เคยกราบเรียนถามหลวงตากรณีต้มเหล้าที่ใส่ในอาหารจนแน่ใจว่าไม่มีแอลกอฮอล์อยู่แล้ว ผิดศีลหรือไม่
หลวงตาเมตตาสรุปว่าทำที่เราสบายใจว่ารักษาศีลไว้แล้วก็แล้วกัน
(ตรงนี้แหละที่จะบอกเพิ่มว่า ในฐานะคนชอบทำอาหาร เหล้าที่ใส่ในอาหารร้อนหรือแกงป่าดังที่ยกตัวอย่าง
มักนิยมใส่ตอนปรุงหลังสุกก่อนตักใส่ชาม ไม่ได้ถูกต้มจนแอลกอฮอล์หมดไป

)
และพอกราบเรียนถามว่า กรณียันต์เกราะเพชรจะหลุดหรือไม่
หลวงตาอุทานออกมาว่า "อ้อ!..กลัวยันต์หลุด ถ้าอย่างนั้นก็อย่าทำดีกว่านะ"
ฟังแล้วก็ยิ่งทำให้ระมัดระวัง ไม่ประมาท
ความสบายใจรักษาศีลมีส่วนขึ้นกับเจตนา
แต่ถึงเวลาจริง เราก็ไม่ยอมพลาดทั้งศีลทั้งยันต์ แบบที่น้องเถรีว่า
(จำที่พระอาจารย์ว่ายาพิษแม้กินเข้าไปโดยไม่รู้ ก็ตายได้อยู่ดี

)
ที่ถามเรื่องข้าวหมากเนื่องจากเพิ่งเคยทราบว่าพระฉันได้
แต่ตัวเองที่เคยชอบกินข้าวหมาก ก็ไม่ได้กินตั้งแต่ตั้งใจถือศีลห้าแล้ว
เคยมีคนอธิบายว่าหากเรายอมเสพของที่ทำให้ขาดสติด้วยยินดีแปลว่าเรายินดีขาดสติ ผลกรรมจึงเป็นเช่นนั้น
และตามความเข้าใจของตัวเอง ยันต์เกราะเพชรคงหลุด ทั้งข้าวหมาก ทั้งแกงป่าใส่เหล้าเลย

ก็ยันต์นี้อ่อนไหวมากขนาดมีคนถามว่ากลิ่นเหล้าเข้าจมูกยันต์หลุดหรือเปล่ามาแล้ว