[เถรี]

กล้องระยำ

หลวงพ่อวิรัชท่านบอกว่า "หลวงพ่อท่านดุเพื่อขัดเกลาเรา ขัดให้เราสะอาด แต่ถ้าท่านไม่ดุ ตามใจเรา เราก็จะกลายเป็นคนที่ผิดไปเรื่อย ๆ บางครั้งท่านดุเดี๋ยวท่านก็ปลอบ เวลาท่านปลอบท่านดูด้วยนะ ว่าเราได้ปรับปรุงตนหรือไม่"

แล้วหลวงพ่อวิรัชก็เล่าให้ฟังว่า มีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีคนถวายกล้องถ่ายรูปให้หลวงพ่อฤๅษี พอดีวันนั้นมีคนจะถวายของด้วย หลวงพ่อฤๅษีก็เลยให้หลวงพ่อวิรัชถ่ายรูปให้ หลวงพ่อวิรัชท่านก็ไม่เคยถ่ายรูปมาก่อน ตอนที่จะถ่ายรูป พอจะกดปุ่ม มันก็กดไม่ลง กดกี่ครั้ง ๆ ก็ไม่ลง หลวงพ่อฤๅษีซึ่งตั้งท่ารอให้ถ่ายก็หันมาดุว่า "เมื่อไหร่แกจะถ่ายสักที"
หลวงพ่อวิรัชก็บอกว่า "ผมกดไม่ลงครับ"
"แกมัวซุ่มซ่ามอยู่นั่นแหละ เมื่อไหร่จะกดสักที"
"ก็มันกดไม่ลงครับ" พยายามกดเท่าไหร่ก็ไม่ลง แปลกมาก
"มัวซุ่มซ่ามอยู่นั่นแหละ ไปให้อาจินต์กด"

พอหลวงพี่อาจินต์กดปุ๊บติดเลย หลวงพ่อวิรัชก็มานั่งเสียใจ "มันอย่างไรหว่า เราโดนทุกที หลวงพี่อาจินต์รอดทุกที"
แต่ก็เข้าใจว่าหลวงพ่อท่านทดสอบ

พอเวลาผ่านไป ช่วงที่นั่งอยู่บนเครื่องบิน หลวงพ่อวิรัชก็นั่งทำอะไรไปเรื่อย ๆ สักพักหลวงพ่อฤๅษีท่านก็พูดว่า "แหม ไอ้กล้องระยำ มันไม่ดีจริง ๆ มันทำให้ข้าต้องด่าไอ้แป๊ะไปหลายตลบ"
พอคุยไปเรื่องอื่น หลวงพ่อท่านก็ย้อนมาพูดอีกว่า "กล้องมันระยำจริง ๆ "
หลวงพ่อวิรัชก็บอกไปว่า "ไม่เป็นไรครับ ผมรับได้"

ตรงนี้ท่านเล่าให้เห็นว่าหลวงพ่อฤๅษีท่านทดสอบกำลังใจ และตอนหลังหลวงพ่อท่านก็มาปลอบ