[โยคียุ้ย]

..................

วัดท่าซุง

๒๘ เมษายน ๒๕๓๐
สวัสดีจ้ะน้องหญิง…

หลวงพี่ลอกเขามาให้หญิงอ่านบ้าง เป็นของวัดปิปผลิวนาราม (ปิป-ผะ-หลิ) จ.ระยอง เขาว่าอย่างนี้จ้ะ

เราเนาว์สราญสุข.................... นิรทุกข์เกษมสันต์ (นิ-ระ)
เฉกเช่นลดาวัลย์..................... สะพรั่งติด ณ แผ่นผา
ความทุกข์แลกำหนัด................. ก็สลัดมินำพา
วิเวกและเอกา........................ ดุจทิพย์ที่ลอยลม (ดุด-จะ)
ผิว์แม้นจะลอยล่อง (ผิ).............. ก็มิต้องอาลัยสม
บคิด บปรารมภ์........................ บมิห่วงอาลัยมี
สถิตย์เหนือ ณ อาสน์เอี่ยม........... กระจ่างเยี่ยมจรัสศรี
ครั้นรัตติกาลมี......................... ศศิส่อง ณ แนวไพร (สะ-สิ)
แม้พาหิรชน (พา-หิ-ระ)............. จราจลแลบรรลัย
เรามั่นสถิตย์ใน........................ สุขธรรมบมิคลอน (สุก-ขะ-ทำ)
แม้นใครมาพบเรา.................... ก็จุ่งเนาว์จะสั่งสอน
ชี้ทางอันบวร.......................... เสถียรสุขนิรันดร์เทอญ.

(ผิว์=ถ้า, ปรารมภ์= คิดคำนึง, นิร=ไม่, ดุจ=คล้ายกับ, อาสน์=ที่นั่ง, รัตติกาล=กลางคืน, ศศิ=ดวงจันทร์, พาหิร=ภายนอก, เสถียร=มั่นคง, นิรันดร์= ตลอดไป) อ้อ ..ยังมีเนาว์=อยู่ อีกตัว ความจริงแปลแค่ พาหิร คำเดียวก็พอนิ.../

ถ้าผิดพลาดขออภัย จำมานานแล้วอาจตกหล่น ขอให้มีความสุขกับการเรียนนะจ๊ะ

จากใจจริง
หลวงพี่ (เจ้าเก่า)