[สุธรรม]

เข้าชมไม่ได้ก็ดูของที่ระลึกดีกว่า

ในเมื่อไม่อยาก "หักด่าน ๑๐ ตำบล" แล้วจะไปยืนให้แดดเผาหน้าทำไม ? อาตมาจึงหลบมาดูของที่ระลึกแทน ข้าวของอื่น ๆ ก็เห็นจนชินตาแล้ว มีที่น่ารักก็คือ "หมากกระดานเสือตกถัง" ส่วนที่น่าสนใจจนต้องหยิบขึ้นมาดูก็คือกระทิงที่สลักลายทั้งตัว ทีแรกคิดว่าทำมาจากเขาจามรี แต่พอจับดูก็รู้ว่าทำมาจากเรซิ่น เจ้าของร้านนำเสนอว่าแกะลายด้วยมือ เออ..ยังดีที่บอกว่าแค่ "แกะลาย" แสดงว่ามาตอกเพิ่มทีหลัง ถ้าบอกว่าแกะด้วยมือทั้งตัวตูจะเลิกคบเลย เพราะเป็นงานหล่อถอดพิมพ์มาชัด ๆ...

ถามราคาเผื่อว่าจะนำมาเสกเป็น "วัวธนู" เจอราคาห้าสิบดอลลาร์เข้าไปอาตมาไม่ต่อสักคำ วางลงแล้วเดินหนีไปเลย พวกเล่นจะขายตัวเดียวอยู่ไปเป็นเดือนเลยนี่หว่า..! ถ้าแค่ห้าดอลลาร์ยังพอจะสนใจบ้าง ร้านถัดไปมีคนกำลังแกะลายพระพุทธรูปลงบนหินชนวน อ้อ..เขาแกะลายกันแบบนี้นี่เอง อาตมาเดินลงไปเรื่อย ร้านขายหน้ากากชวนเข้าไปดูข้างในร้าน บอกว่าเป็นหน้ากากของเทพพิทักษ์พระพุทธศาสนาทั้งนั้น แต่อาตมาไม่คุ้นตาเลย เพราะเคยชินกับท้าวจตุมหาราชและบริวารเท่านั้น...

มาถึงหัวโค้งทางลงตรงแยกซ้ายมือที่ตีสังกะสีปิดเอาไว้ มี "เหา" ๓ - ๔ ตัววิ่งไล่กันอยู่ อาตมาหยิบซองอาหารสุขภาพที่พกมาด้วย ฉีกซองหยิบสารพัดถั่วส่งให้ เจ้าตัวใหญ่ขย่มตัวขู่คร่อกเดียว บรรดาตัวเล็กร้องเจี๊ยกเผ่นกันกระจาย แต่เจ้าตัวใหญ่ก็ไม่กล้าเข้ามา จึงต้องนั่งลงแล้วยื่นมือส่งให้ เจ้าหัวโจกเมียงเข้ามาใกล้ ครั้นเห็นว่าไม่มีอันตราย ก็เข้ามานั่งตรงหน้า คว้าเม็ดมะม่วงหิมพานต์ เม็ดอัลมอนด์ ลูกเกด ถั่วลิสง ใส่ปากอย่างรวดเร็ว พอเจอมะเดื่อแห้งก็ลองกัดชิมดูแล้วโยนทิ้ง...