[สุธรรม]

เจอ "เหา" กำลังแทะข้าวโพดอย่างเพลิดเพลิน

อาตมาเองคิดว่าถ้าลุยขึ้นไปเลยก็ไม่ยาก ใครขวางก็ "เถรกวาดลาน" ไปเลย แต่คงทำเอา "ชื่อเสีย" ของพระไทยดังไปทั่วโลกอย่างแน่นอน เพิ่งสร้าง "ชื่อเสียง" จากการช่วยเหลือแผ่นดินไหวมาเป็นอย่างดี จะมาเสียเพราะอาตมารักษาสิทธิ์คงไม่เข้าท่าแน่ เมื่อนายชีวันและคุณโอเล่หันมาขอโทษพวกเราทุกคน พร้อมกับขอให้เดินลงไปขึ้นอีกทางหนึ่ง จึงเดินตามไปแต่โดยดี ในเมื่อ "หัวหน้าคณะตัวจริง" ไม่อาละวาด พวกเราที่เหลือก็เดินตามกันลงมาอย่างสงบ บรรดาฝรั่งนักท่องเที่ยวเห็นพวกเรายอมเดินลงก็ตามกันลงมาด้วย ทำให้ทีมงานสารคดีทั้งฝรั่งทั้งแหม่มทั้งเนปาลีถอนใจโล่งอกไปตาม ๆ กัน โดยเฉพาะ "ยายกระรอก" ที่ยังไม่ได้รับ "ค่าแรง" อะไรเลย...

สงสารก็แต่คุณยายภัทริณที่อายุปานนี้แล้ว ยังต้องมาเดินขึ้นลงเขาตั้งสองรอบ "คุณยายไหวไหมจ๊ะ ?" อีกฝ่ายพยักหน้าแบบสู้สุดใจ "ไหวค่ะ..ไม่เป็นไร" ทั้งคุณบัญชา คุณศรินยา คุณศรินธร ห้อมล้อมแม่ (ยาย) ช่วยกันประคับประคองลงไป ฝรั่งนักท่องเที่ยวอีกหลายรายที่กำลังขึ้นมา ส่งเสียงถามพวกเราว่าเกิดอะไรขึ้น ? เมื่อทราบว่าถูกนักเลงโตที่ทำงานได้ "ชุ่ยมาก" ปิดทางขึ้น (ต้องโทษผู้ประสานงานและทีมงานที่รับผิดชอบด้านนี้) ก็กลับหลังตามพวกเราลงจนกลายเป็น "มวลมหาประชาชน" ไปโดยปริยาย...

ลงมาถึงด้านล่าง อาตมาเห็น "เหา" ตัวหนึ่งกำลังนั่งแทะข้าวโพดอยู่ที่ข้างพระสถูป จึงถ่ายรูปไปด้วย แล้วอ้อมพระสถูปไปยังบันไดทางขึ้นอีกด้าน ซึ่งตอนนี้ทุกคนมุ่งไปทางเดียวกัน มัวแต่ก้มหน้าก้มตาเดิน จึงไม่ได้เห็นเหยี่ยวเนปาล ที่หน้าตาลายพร้อยคล้ายเหยี่ยวดำ (Black kite) วัยรุ่นของเมืองไทยมาก ทิดจิตรเป็นคนถ่ายรูปเอาไว้ได้ แล้วนำมาเปิดให้ดูถามว่าเป็นนกอะไร ? จึงได้รู้ว่าเดินผ่านของดีไปเสียแล้ว ก็ใครจะคิดว่านกที่เปรียวขนาดนั้น จะมาเอ้อระเหยลอยชายอยู่ข้างทางเดิน...