[สุธรรม]

ทุกคนกำลังเสียใจมากที่ไม่ได้ไปทิเบต..!

ทั้งนายทอง นายราเมศวร์ พอทราบสถานการณ์ก็พลอยมานั่งล้อมวงเป็นทุกข์เป็นร้อนไปด้วย นายหนุ่มหล่อ (๑) เพื่อนร่วมงานของนายรามคงเห็นว่าเรื่องยาวแน่ จึงใช้คนวิ่งไปซื้อน้ำดื่มมาให้พวกเราคนละขวด ได้น้ำเย็น ๆ เข้าไปเลยค่อยใจเย็นขึ้น นายรามบอกว่าเขาจะช่วยเจรจากับ “ยายก๊ง” เพื่อ “รีฟัน” เงินคืนให้กับพวกเราให้มากที่สุด แบบนี้ค่อยน่าฟังหน่อย แต่ยายจี๋คงจะลำบากนิดหนึ่ง เพราะมีค่ารถที่ต้องจ่ายต่างหากเนื่องจากเพิ่มมาทีหลัง แต่ก็คงที่จะอยู่ในวิสัยที่เจรจากันได้...

“ดีนะนี่...ที่เราเพิ่งโอนเงินให้เขาไปแค่ ๖๐ % เหลืออีก ๔๐ % อยู่ที่หลวงพี่ซึ่งเราต้องเอาไปจ่ายให้กับทาง NAVO Tour เมื่อไปถึงทิเบต” น้องเก๋เปรยขึ้นมา ทุกคนได้ยินเลยเฮกันลั่น สรุปว่า ๖๐ % ที่จ่ายไปเราเที่ยวที่เนปาลก็น่าจะคุ้มแล้ว ถ้า “รีฟัน” จาก “ยายก๊ง” ได้เท่าไรก็ถือว่ากำไรเท่านั้น นายรามกับเพื่อน ๆ นั่งทำตาปริบ ๆ ไม่เคยเห็นลูกทัวร์คณะไหน ที่ไม่ได้เที่ยวแล้วทำท่าเสียอกเสียใจแบบนี้ แทนที่จะหงอยเหงาเจ่าจุก ดันหัวเราะกันจนสำนักงานแทบจะถล่ม..!

พอลูกน้องที่วิ่งมอร์เตอร์ไซค์ไป เอาหนังสือเดินทางของพวกเราจากสถานทูตจีนมาส่งให้ นายรามก็แจกจ่ายคืนให้กับพวกเราทุกคน พร้อมกับ “Sorry” ที่ไม่สามารถจะคืนเงินค่าธรรมเนียมให้ได้ เนื่องจากกลายเป็น “ซาละเปาขว้างสุนัข” ซึ่งไปแล้วไปลับที่สถานทูตจีนไปแล้ว พวกเราจึงมาเจรจากับนายรามว่า คิดจากเงินที่เหลือยังมีที่ไหนน่าเที่ยวที่พอจะให้พวกเราไปได้อีกบ้าง สุดหล่อบอกมาหลายแห่ง ดังนี้