[สุธรรม]

มาหาซื้อ "อ้ายเขี้ยวตัน" ที่ "รถเข็น" คันนี้

มาถึงองปลัดที่จับแก้มหมูกับพระครูญาณฯ ที่คลำหูหมู อุตส่าห์ยืนฝั่งเดียวกันแล้ว กลับโดนแหม่มในเสื้อยืดลายขวางสีขาวเขียวตัดหน้า ยื่นมือคลำปากหมูบังองปลัดจนมิดไปทั้งตัว เรียกว่าบทจะซวยพระก็ช่วยไม่ได้ เมื่อถ่ายรูปให้คนอื่นตามคำเรียกร้องแล้ว ท่านอาจารย์ ดร.วันชัยก็ส่งกล้องให้คุณโอ๋ แล้วไป “ขอพลัง” จากหมูทองแดงที่ฝรั่งเรียก Bronze Boar Statue บ้าง...

“เว้ยยย..! พลั่ก..!” เสียงดังฟังชัดมาจากองปลัด สงสัยว่ารับพลังจากอ้ายเขี้ยวตันมากจนเกินไปหรือโดน “หมูดีด” ก็ไม่รู้ ? อยู่ดี ๆ ก็ร่อนลงจากร้านขายเครื่องหนัง ซึ่งสูงเสมอแท่นอนุสาวรีย์หมูทองแดง หน้าทิ่มลงพื้นไปท่ามกลางเสียงกรี๊ดของแหม่มหลายคน กลายเป็นซวยซับซวยซ้อน คงต้องไปรดน้ำมนต์สัก ๗ วัด พวกเรารีบช่วยกันพยุงเพื่อนนักบวชอนัมนิกายขึ้นมาดูอาการ อีกฝ่ายลูบเข่าตัวเองพร้อมกับสูดปากไปด้วย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก นอกจากเดินเขยกเล็กน้อยเท่านั้น...

วงแตกเพราะองปลัด หรือบรรดาฝรั่งแห่ห้อมมา “ขอพลัง” กันมากขึ้นก็ไม่รู้ ? พวกเราจึงแยกย้ายกันไปดูข้าวของเครื่องใช้ที่ผลิตจากหนังสารพัดแบบ อาตมาเดินไปที่ “รถเข็น” คันหนึ่งซึ่งมีสารพัดข้าวของ ทั้งหนังสือ โปสการ์ด หน้ากาก พวงกุญแจ แม็กเน็ตติดประตูตู้เย็น รูปหล่อเลียนแบบศิลปินดัง แต่ที่อาตมาเล็งอยู่ก็คือตุ๊กตา “อ้ายเขี้ยวตัน” ที่มีทั้งตัวใหญ่ตัวเล็ก...