[สุธรรม]

ลืมเรื่องวีซ่าไปแล้ว..!

หลุดจากซอยมาถนนใหญ่ พอถึงสี่แยก “นายยู่ยี่” ก็นำรถเลี้ยวขวาขึ้นเหนือ มุ่งไปจนถึงย่าน Thamel ซึ่งคุ้นตาทันทีเพราะจำร้านขายของต่าง ๆ ได้ นายทองให้จอดรถหน้าปากซอย พวกเรารีบลงแต่แทนที่จะรีบไป น้องเก๋ น้องเล็กกับลูกปุ๊ก กลับแวะเข้าไปหยิบ ๆ จับ ๆ ดูข้าวของในร้าน ส่วนยายจี๋ ป้ามอยกับแม่ป๋อม รวมกลุ่มไปดูของอีกร้านหนึ่ง ดูท่าว่าจะลืมเรื่องวีซ่าไปโดยสิ้นเชิงแล้ว..!

“เฮ้ย..เอาเรื่องงานก่อน รู้เรื่องแล้วค่อยมาช็อปปิ้ง” เมื่อโดนอาตมาประท้วงทุกคนก็ทำหน้ากระเรี่ยกระราด เดินตามนายทองที่ทำท่าโล่งใจ ขึ้นไปยังสำนักงานของนายราม พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอนายราเมศวร์เข้าพอดี “Namaste” นายราเมศวร์เอ่ยพร้อมกับยื่นมือมาให้ อาตมาส่งมือซ้ายไปแล้วเพิ่งนึกได้ว่าเขาถือ จึงรีบเปลี่ยนเป็นมือขวา จับเขย่ากันแล้วมัคคุเทศก์คนเก่าก็บอกว่า วีซ่าของพวกเรายังไม่เรียบร้อย ให้ไปเที่ยวกันก่อน ถ้าได้แล้วจะโทรแจ้งนายทองให้ทราบเอง...

ทุกคนกระดี๊กระด๊าหน้าบาน เพราะเล็งเอาไว้แล้วว่าจะซื้ออะไรกันบ้าง พวกเรากลับลงมาจากสำนักงาน เพิ่งจะเดินดูของได้ไม่กี่ร้าน น้องเก๋ก็กระหืดกระหอบมาบอกว่า นายรามโทรติดต่อกับทางสถานทูตจีนแล้ว บอกว่าวีซ่าของพวกเรามีปัญหา จึงแจ้งให้นายทองทราบ พวกเราที่ยังไม่ทันจะได้อะไรเลย ก็ต้องละมือจากการช็อปปิ้ง เดินตามนายทองย้อนกลับไปที่สำนักงานอีกรอบ...