[สุธรรม]

สะพานดึกดำบรรพ์ (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

ครั้นชะโงกข้ามกำแพงไปดู เห็นสายน้ำสีโอวัลตินของแม่น้ำอาร์โนกำลังไหลเอื่อย ๆ มีเรือกรรเชียงกำลังอยู่หนึ่งลำ ที่สองหนุ่มกำลังกรรเชียงเหมือนเพิ่งหัดใหม่ ริมแม่น้ำติดกับกำแพงมีที่ว่างค่อนข้างกว้าง ส่วนหนึ่งทางซ้ายมือกั้นตาข่ายทำเป็นสนามฟุตซอล ซึ่งคู่แข่งทั้งสองทีมกำลังวิ่งไล่เตะลูกหนังกันอย่างสนุกสนาน ส่วนที่เหลือมีทั้งรถตู้และมอเตอร์ไซค์จอดอยู่ ไกลออกไปมีสะพานคอนกรีตขนาดใหญ่ทอดข้ามแม่น้ำ พอมองมาทางขวามือก็เห็น “สะพานตึก” ที่มีตัวอาคารสีเหลืองสดบ้าง เหลืองซีดบ้างตั้งอยู่ข้างบน นั่นคือสะพานปอนเต เวคคิโอ (Ponte Vecchio) เป้าหมายของพวกเรา...

มัวแต่ถ่ายรูปแม่น้ำและสะพาน เมื่อหันกลับมาก็ต้องเดินตามหลังท่านอาจารย์ ดร.วันชัย ซึ่งงานนี้ทำตัวเป็นศิษย์วัดที่น่ารักมาก เพราะบริการเข็นรถเข็นให้ท่านพระครูด็อกเตอร์ตลอด ทางเดินช่วงนี้ค่อนข้างแคบ เป็นซอกริมกำแพงกั้นแม่น้ำขนานไปกับตัวตึก แบ่งออกเป็นสองช่วง ส่วนที่ติดกับตัวตึกเป็นถนนที่ให้รถวิ่งได้ด้วย ส่วนถัดมาติดกับแม่น้ำเป็นซุ้มโค้งแคบ ๆ ให้คนเดินพอที่จะตะแคงสวนกันได้ ที่เสาซุ้มหนึ่งมีจักรยาน “รุ่นพระเจ้าเหา” กับตะกร้าสานเก่า ๆ ที่ดูเข้ากันได้อย่างประหลาดจอดพิงอยู่...

อาตมาหลบคนในซุ้มลงไปเดินด้านที่เป็นถนน จึงแซงทุกคนขึ้นหน้าไปถึงสะพานก่อนใคร “สะพานปอนเตเวคคิโอแห่งนี้ เป็นสะพานแห่งเดียวที่รอดพ้นจากการระเบิดทำลายในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ นับเป็นสะพานที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองฟลอเรนซ์ สร้างขึ้นตั้งแต่ยุคโรมันเรืองอำนาจ ยุคแรกเป็นสะพานไม้ ต่อมาถูกน้ำพัดพังไป จึงสร้างขึ้นใหม่ด้วยคอนกรีต โดย Giorgio Vasari ซึ่งเป็นทั้งสถาปนิกและจิตรกร ได้ออกแบบให้มีหลังคาคลุมอยู่ข้างบน ส่วนหลังคาเป็นทางเดิน (loggia) เชื่อมระหว่างวังอุฟฟิซี่ (Palazzo degli Uffizi) กับวังปิ๊ตติ (Pitti Palace) ในระยะแรกมีร้านขายเนื้อและผักผลไม้มาตั้งอยู่ แต่ทำให้สกปรกมาก จักรพรรดิเฟอร์ดินานด์ที่ ๑ แห่งจักรวรรดิโรมัน จึงสั่งให้โยกย้ายออกไป เปลี่ยนมาเป็นร้านขายทองและอัญมณีแทน” มี “เจ้าถิ่น” บรรยายเองแบบนี้ มั่นใจได้ว่าข้อมูลไม่ “มั่ว” แน่นอน...