ท่านทั้งหลายที่มาฝึกปฏิบัติจึงควรที่จะไตร่ตรองทบทวนอยู่เสมอ ๆ ว่า เราทำตัวสมกับเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรสแล้วหรือไม่ ? เราทำตัวสมกับที่เป็นลูกหลานของหลวงพ่อวัดท่าซุงแล้วหรือไม่ ? เราทำตัวสมกับเป็นลูกหลานของหลวงพ่อสายวัดท่าขนุนแล้วหรือไม่ ? เรื่องทั้งหลายเหล่านี้เราต้องรู้จักคิด รู้จักพิจารณาด้วยตนเอง ในขณะเดียวกันต้องมีความอดทนอดกลั้นเป็นหลัก เพื่อที่จะได้ช่วยให้การปฏิบัติของเรามีความก้าวหน้า
บุคคลที่หวังความก้าวหน้าในการปฏิบัติอย่างแท้จริง จะหนีจากสังคมไม่ได้ เพราะถ้าหากเราหนีออกไปแล้ว สิ่งทดสอบต่าง ๆ จะไม่มี เราไปภาวนาในป่า ๓ เดือน ๖ เดือนไม่พบไม่เจออะไรเลย บางท่านจิตใจสงบ รัก โลภ โกรธ หลง สงัดไป หายไป คิดว่าตนเองบรรลุอรหัตผลแล้วก็มี
เมื่อเป็นเช่นนั้นจะเห็นได้ว่า การที่เราหลบไปภาวนานั้น ไม่แน่ว่าจะสามารถช่วยให้หมดกิเลสได้ เนื่องเพราะกิเลสกลายเป็นอนุสัยที่นอนนิ่งอยู่ในสันดาน รอเวลาที่จะผุดโผล่ขึ้นมาใหม่เมื่อมีสิ่งกระทบ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-11-2015 เมื่อ 17:17
|