[สุธรรม]

มณฑปประดิษฐานพระพุทธรูปทองคำ

จากอาจารย์สอนกรรมฐาน ก็แปลงกายเป็นอาจารย์ผู้บรรยายประจำวิชา ด้วยการไปสอนหนังสือทั้งที่วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี ซึ่งแปลงโฉมยกชั้นขึ้นมาจากห้องเรียน มจร.วัดไร่ขิง จังหวัดนครปฐม รุ่งขึ้นอีกวันก็ไปสอนที่ ห้องเรียน มจร.วัดไชยชุมพลชนะสงคราม จังหวัดกาญจนบุรี จากนั้นวิ่งกลับวัดท่าขนุนไปตรวจงานก่อสร้าง โอ้..พระเจ้า...ทำไมถึงโหดร้ายกับอาตมาขนาดนี้หนอ ?!?

งานทั้งในส่วนของมณฑปประดิษฐานพระพุทธรูปทองคำ อาคารทรงไทยตรีมุข หอจ่ายน้ำประปา และ ฌาปนสถานวัดท่าขนุน เดินหน้าไปด้วยดี เมื่อจ่ายค่าวัสดุก่อสร้าง ค่าแรงช่างรับเหมา ไปทั้งสิ้นล้านกว่าบาท อาตมาก็ต้องนั่งตูดด้านทำรายงานประวัติประกอบผลงานย้อนหลัง ๕ ปี เพื่อยื่นขอสอบเป็นพระอุปัชฌาย์ ตามระเบียบของคณะสงฆ์ที่ว่า เมื่อเป็นเจ้าคณะตำบลแล้วต้องยื่นประวัติเพื่อขอเข้าสอบ ของคนอื่นประวัติอาจจะไม่มาก แต่ของอาตมาผลงานท่วมหัว ขนาดต้องลดผลงานลงด้วยการรายงานผลงานการบูรณปฏิสังขรณ์แค่ปีละ ๑ ชิ้นเท่านั้น...

จากที่คิดว่าครึ่งวันเสร็จ ก็กลายเป็นอาตมาเสร็จเสียเอง เพราะนั่งทำประวัติตั้งแต่ตีห้าครึ่งไปเสร็จเอาตอนบ่ายสามครึ่ง สิบชั่วโมงเต็ม ๆ ขนาดอาหารยังต้องตักมาฉันไปทำประวัติไปเลย เมื่อเอาผลงานวิ่งไปส่งท่านเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ (พระครูวรกาญจนโชติ) แล้ว น้องเล็กก็พาวิ่งเข้ากรุงเทพฯ เพิ่งมาถึงแถวไทรโยคคุณหนึ่งก็โทรตาม เพื่อป้องกันการ "ลืม" กว่าจะฝ่ารถติดเข้าถึงบ้านวิริยบารมีก็ตกทุ่มครึ่ง เพิ่งมีเวลามาจัดกระเป๋าเดินทางตอนนี้เอง ยังดีที่ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เสร็จเรียบร้อย พร้อมเดินทางแล้ว แต่...เพิ่งนึกได้ว่าเอกสารที่ส่งพร้อมกับประวัติให้กับท่านเจ้าคณะอำเภอนั้น ยังขาดงานสาธารณสงเคราะห์ไปทั้งกระบิ..! จึงต้องมาเปิดโน้ตบุ๊ก (๓) ส่งไฟล์ไปให้ท่านทาง Email กว่าจะเสร็จก็หมดสภาพนอนแผ่สี่สลึงไปเลย...