[สุธรรม]

คนเป็น ๆ ไม่ใช่รูปหล่อนะครับ

รอจนพวกเราขึ้นไปได้ที่นั่งก็หมดเกลี้ยงไปนานแล้ว ศากยบุตรพุทธชิโนรสทั้งหลายจึงได้แต่ยืน ทั้งที่พระตถาคตตรัสห้ามบำเพ็ญทุกรกิริยาอย่างเด็ดขาด อาตมาบันทึกภาพ "พระยืน" ที่มีหลวงพ่อพระครูเรือง มหากังวาล และสมุห์สุมิตรที่อยู่ใกล้สุดไว้เป็นที่ระลึก "รถเมล์ยูโร" พามาเลี้ยวขวากลับรถตรงที่มีร้านขายของที่ระลึกเรียงรายริมกำแพงใหญ่ แล้วจอดปล่อยคนทั้งหมดลงกันที่นี่...

มัคคุเทศก์รูปหล่อเรียกรวมพล ชี้ไปที่ต้นเมเปิลไม่ใหญ่นักสองต้น ซึ่งข้างใต้มีเก้าอี้ยาวมีคนนั่งเต็มไปหมด บอกว่าให้พวกเราเดินกันโดยอิสระ สุดร้านขายของนี้ จะเป็นประตูเข้าไปยังหอเอนปีซ่า จะไปชมโบสถ์ หอเอน ถ่ายรูป หรือซื้อของก็ได้ มีเวลาให้จนถึงบ่ายสองโมง แล้วมารวมตัวกันที่ใต้ต้นเมเปิลนี้ ยังไม่ทันที่จะพูดจบ ก็เหลือพวกเราอยู่กันแค่ ๔ - ๕ รูป ที่เหลือถ้าไม่ไปดูสินค้าก็เดินตรงไปยังด้านที่เป็นประตูทางเข้ากันหมดแล้ว...

อาตมาเดินเลาะร้านค้าไปเรื่อย จนสุดร้านก็เห็นกำแพงอิฐสูงลิ่วที่มีใบเสมาสี่เหลี่ยม เสียงคนขายของทักว่า "สวัสดีครับ" อย่างชัดเจน ถามว่าเป็นคนไทยหรือ ? อีกฝ่ายบอกว่าเป็นบังคลาเทศ พูดไทยได้แค่นี้แหละ อาตมายังไม่คิดที่จะซื้ออะไร จึงเดินไปตามกำแพง เห็นมีคนแต่งตัวแบบสมัยเรอเนสซองส์ ใส่วิกผมสีขาว ทาหน้าขาววอกยืนเป็นหุ่นให้ถ่ายรูป ถัดไปอีกหน่อยเป็นคนใส่ชุดสากลสวมหมวก ทาสีทั้งเสื้อผ้าเนื้อตัวเป็นสีทองเหลือง นั่งเก้าอี้อากาศนิ่งเหมือนหุ่นหล่อจากทองเหลือง ตรงหน้ามีกล่องสำหรับรับบริจาคเงินวางอยู่ ใครไปถ่ายรูปก็โยนเหรียญลงกล่องให้...