[สุธรรม]

มาแต่ของเขาของเราไม่มา...ตาละลา..! (ภาพจากอินเตอร์เน็ต)

อาตมาตักผัดกะหล่ำปลีเททับลงบนข้าวสวย โรยหน้าด้วยน้ำพริกตาแดง แล้วหยิบตะเกียบมาพุ้ยข้าวเข้าปาก เนื้อไก่น้ำแดงใส่มันเทศเพิ่งมาถึงข้าวก็หมดไปแล้วหนึ่งถ้วย หลวงพ่อพระครูชุบที่นั่งกลางระหว่างหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ กับพระครูปรีชา ส่งโถข้าวข้ามทวีปมาให้เติม เพิ่งคีบเนื้อไก่ใส่ถ้วย ปลาบู่น้ำแดงก็ตามมา ต่อด้วยแกงจืดทะเลที่อาตมาไม่กล้าแตะ กลัวว่าถ้าท้องเสียแล้วจะทำให้งานกร่อย ข้าวถ้วยที่สองหมดไปขณะที่เพื่อน ๆ หลายรูปซึ่งใช้ตะเกียบไม่เป็น ใช้ช้อนตักจากถ้วยก็ไม่ถนัด เก้ ๆ กัง ๆ จนพระครูกุ้ยไฮ้บอกว่า "ถ้าไม่ถนัดก็เปิบด้วยมือไปเลย..!"

อาตมาไม่สนใจว่าจะมีใครใช้วิชา "มังกรห้าเล็บ" หรือเปล่า ? ไก่ชุบแป้งทอดกับเป็ดย่างไฟแดงมาช่วยให้ข้าวถ้วยที่สามหมดไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งก็เต็มโควตาเฉพาะตัวพอดี เห็นอีกโต๊ะมีกุ้งเผาส่งไปจานใหญ่ อาตมาขี้เกียจมือเปื้อนจากการแกะกุ้ง จึงถือขวดน้ำเปล่าที่เหน็บกระเป๋าอังสะมาด้วย เข้าห้องน้ำไปเปิดน้ำก๊อกใส่ขวดจนเต็ม กลับออกมาก็ยังไม่เห็นว่าโต๊ะของเราจะมีกุ้งเผา ทางท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ท่านอาจารย์ ดร.วันชัย อาจารย์ตู๋ คุณโอ๋ และคุณโอเล่ ได้กุ้งเผาหรือเปล่าก็มองไม่เห็น เพราะไปหลบอยู่อีกมุมหนึ่งที่บังสายตาพอดี...

อาหมวยไซส์เล็กเอาแอปเปิลที่ปอกหั่นแล้วมาส่ง ซึ่งหมดไปในพริบตา อีกสักครู่คุณโอ๋ก็เอาสตอเบอรี่มาถวายอีกจานก็หมดไปทันทีเช่นกัน พระครูโจหอบเชอรี่ที่ซื้อมาในราคาปอนด์ละ ๖ ยูโรมาแบ่งให้ก็หมดเกลี้ยงอีก อะไรจะกินล้างกินผลาญได้ขนาดนั้น พอดีมีลูกค้าคนจีนเข้ามาชุดใหญ่ ส่งเสียงล้งเล้งไปหมด น่าจะจองโต๊ะเอาไว้แล้ว เพราะเขาพาไปนั่งทันที และเริ่มเสิร์ฟอาหารจานแรกเลย...