[สุธรรม]

สีฟ้าเพราะแสงสะท้อนนั่นคือกรอบกระจกรถ ส่วนขีด ๆ นั่นคือประตูม้วนหน้าบ้าน..!

จนเจอรถกระบะวิ่งสวนมา พวกเราค่อยใจชื้นขึ้น แต่ก็สงสัยว่าจะหลีกกันอย่างไร ปรากฏว่าพลขับของเราพารถไปเลี้ยวหลบเข้าซอยข้างหน้าไปครึ่งคัน ให้รถกระบะวิ่งออกมาก่อน แล้วค่อยขยับถอยออกมาใหม่ ท่ามกลางเสียง "ระวังบันได..! ระวังมอเตอร์ไซค์..!" สงสัยคิดว่ากำลังอยู่ในบ้านเรา ถึงได้ช่วยกันตะโกนเป็นภาษาไทยดังซะขนาดนั้น..!

วิ่งไปชนิดที่ถ้าเป็นพวกเราขับเองก็ถอดใจกันหมดแล้ว นายราเมศวร์บอกว่าต้องการหนีรถติดจึงมาทางลัด แหม..ลัดได้สะใจจริง ๆ วิ่งไปชนิดกระจกมองข้างแทบจะขูดประตูบ้านเขาเลย แต่ก็ดูถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดี ถ้ามีรถมาก็หาช่องว่างอันน้อยนิด หลบหลีกกันไปจนได้ พลขับตะโกนถามทางคุณแม่บ้านที่นั่งเล่นอยู่กับลูก อีกฝ่ายชี้ทางให้ว่าไม่ผิดหรอก ตรงไปทางนั้นได้เลย..!

พอนานเข้าก็ชักหายหวาดเสียว กลายเป็นสนุกเฮฮากับการลุ้นให้หลบรถมอเตอร์ไซค์กันแทน ถนนลูกรังกลายเป็นสถานที่ซักซ้อมเพื่ออุ่นเครื่องก่อนเดินทางไปทิเบต บางจุดมีอาคารเก่าลวดลายสวยงามมาก บางแห่งก็เป็นร้านค้าที่น่าจะหยุดลงไปซื้อของกันก่อน นับเป็นผลกำไรที่คาดไม่ถึง เพราะถ้าเราระบุว่าจะมานั่งรถชมเมืองในลักษณะนี้ คงไม่มีบริษัทไหนยอมจัดทัวร์ให้เป็นแน่แท้..!