[สุธรรม]

"จะถ่ายรูปก็บอกกันก่อนสิครับ ผมจะได้ตั้งท่าให้หล่อกว่านี้"

มัคคุเทศก์ผิวหมึกเดินลิ่วไปไกลแล้ว หันกลับไปมองข้างหลังเห็นลูกปุ๊กโบกมือเรียกพรรคพวกอยู่ไหว ๆ อาตมาจึงปล่อยให้ยายจี๋กับน้องเล็กเดินตามไปก่อน ตัวเองชะลอด้วยการถ่ายรูป "หมาข้างสถูป" อีก ๓ - ๔ ตัว เมื่อป้ามอย น้องเก๋และลูกปุ๊กเดินตามมาทันจึงออกเดินต่อ...

ปรากฏว่านายราเมศวร์หยุดรออยู่ไม่ไกลนัก พาคณะของเราเดินวนขวารอบพระสถูปด้านนอกซึ่งเป็นร้านขายของที่ระลึกทั้งนั้น เห็นพระทิเบตรูปหนึ่งกำลังอธิบายถึงประโยชน์ของลูกประคำให้กับนักท่องเที่ยวที่ซื้อ อีกรูปก็นั่งสวดมนต์แบบไม่สนใจไยดีใครทั้งสิ้น...

อาตมารู้สึกว่าพวกเราใช้เวลาที่พระสถูปไม่นาน แต่ทำไมอากาศเหมือนกับมัว ๆ ตา ถามหานาฬิกาก็ไม่เห็นมีใครพกสักคน จึงเปิดดูเวลาจากกล้องถ่ายรูป พอดียายจี๋บอกว่าหกโมงสิบนาทีแล้ว เฮ้ย..เร็วขนาดนี้เชียวหรือ ?!