[สุธรรม]

เสื้อยืดราคาตัวละสี่พันบาท..!

พระครูวิสุทธฯ เลือกเสื้อเบอร์ ๘ ที่มีตัวหนังสือ TOTTI ที่กลางหลัง แต่เสื้อแบบนี้มีแค่สามตัว เป็นสีแดง ๒ ตัว สีน้ำเงิน ๑ ตัว “ถามเขาหน่อยสิ..ว่ามีปลอมหรือเปล่า ?” มัคคุเทศก์รูปหล่อยิ้มแหะ ๆ “ถ้าถามแบบนั้นผมต้องเตรียมให้เขาชกหน้าเลยครับพระอาจารย์ ของในยุโรปถ้าเป็นร้านค้าแบบนี้ไม่มีของปลอมหรอกครับ ถ้าไปถามเขาแบบนั้นจะถือว่าดูถูกกันอย่างแรง”

“ท่านซื้อไปทำอะไรวะ ? ใส่เองเหรอ ?” องปลัดถามได้ตรงใจมาก “ลูกศิษย์มันอยากได้ บอกว่าช่วยซื้อให้สักตัว เอาเฉพาะ “ไอ้ต๊อตติ” นี่ด้วยนะ เบอร์อื่นมันก็ไม่เอา” พออาตมาถามราคาแล้วถึงกับสะดุ้ง “One hundred, Sir” เฮ้ย..จะซื้อจริง ๆ หรือ ? ตัวหนึ่งตั้งสี่พันเชียวนะ..! อีกฝ่ายยิ้มแบบจนใจ “นาน ๆ ทีให้มันเถอะ” เออ..ช่างรักลูกศิษย์บังเกิดเกล้าเสียจริง ถึงเป็นเงินคุณผมก็เสียดายแทนว่ะ..!

หลังจากคุณโอ๋ช่วยต่อรองอยู่พักใหญ่พระครูวิสุทธฯ ก็เลือกเอาตัวสีน้ำเงินมา จ่ายไป ๙๗ ยูโร หลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ แค่ได้ยินราคาก็บรรลุแล้ว “กลับไปรอเพื่อน ๆ กันเถอะ..ท่านพระครู” อาตมาเดินนำกลับไปทางเดิม เกือบจะชนกับ “ท่านผู้นำ” ที่โผล่มายืนขวางหน้า “ทางโน้นใกล้กว่าครับ เดินไปถึงซอยแรกแล้วเลี้ยวขวา ก็จะกลับไปที่น้ำพุแล้ว” พอกลับตัวหลวงพ่อเจ้าคุณก็ดึงแขนเอาไว้ “ทางนี้ถูกแล้วครับ..ท่านพระครู” แฮ่..แฮ่..เจอคนแก่จำแม่นนี่ลำบากใจเว้ย.. “ผมว่าลองไปทางนี้ดูเถอะครับ ผมเห็นนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นเดินตามกันไปทางด้านนี้” หลอกคนแก่นี่บาปมากหรือเปล่าหว่า ?