[สุธรรม]

สามโต๊ะนี้เป็นของเรา หาที่นั่งกันตามอัธยาศัย

อาตมาเดินเข้าไปนั่งด้านในของโต๊ะกลาง หันหลังชนกำแพงติดกับหลวงพ่อพระครูเรือง (พระครูวชิรปัญญานุโยค) ที่เข้าไปนั่งอยู่โต๊ะในสุด ตามมาด้วยท่านไพฑูรย์ ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะกลมก็คือหลวงพ่อพระครูเลิศ พระครูปรีชา และเพื่อน ๆ ท่านอื่น เขาจัดให้โต๊ะหนึ่งต้องนั่งถึงสิบที่ด้วยกัน แต่พวกเรานั่งกันแค่โต๊ะละ ๗ รูป มีโต๊ะแรกนอกสุดของหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ ที่นั่งเบียดกัน ๘ รูป...

อิลลาเรียบอกลาคุณโอ๋ หันมาโบกมือบ๊ายบายกับพวกเรา อาตมายกมือข้างเดียวรับพร้อมกับบอกว่า “See you again” มัคคุเทศก์สาวยิ้มพลางยกมือไหว้โดยก้มลงหลังแข็ง ๆ แบบ “ก้นกระดก” จากนั้นผลุบออกนอกร้านไป คงจะไปรับลูกทัวร์คณะใหม่ ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ท่านอาจารย์ ดร. วันชัย อาจารย์ตู๋และคุณโอเล่ เดินตามคุณโอ๋เข้าไปด้านใน ได้ยินว่ามีของฆราวาสอยู่ทางด้านนั้น ๑ โต๊ะ ครู่หนึ่งคุณโอ๋กับคุณโอเล่ก็เอาซีอิ๊วพริกขี้หนู กับน้ำพริกนรกที่แบ่งใส่ถ้วยเล็ก มาประเคนให้ทั้ง ๓ โต๊ะ...

บริกรในร้านยกเอากาน้ำชาพร้อมถ้วยมาทั้งถาด อาตมารีบรับแล้ววางลงตรงกลาง จะให้พวกเขาเข้าใจว่าต้องมีคนประเคนพระถึงจะฉันได้ คงต้องอธิบายกันจนเหนื่อย สู้รับไว้เลยดีกว่า แหม..ถ้วยใบเท่าไข่ไก่ เล่นเอา “อูฐ” อย่างอาตมามองตาปริบ ๆ จะยกซดทั้งกาก็เกรงใจเพื่อนร่วมโต๊ะ จึงต้องวางมาดจิบชาพร้อมกับกวาดตาดูบรรยากาศรอบร้านไปด้วย...