[สุธรรม]

พระทิเบตผ่านช่องทางทั่วไป ส่วนพระไทยเส้นใหญ่ผ่านช่องทางพิเศษ

“Official ช่องโน้นค่ะหลวงพ่อ” แม่ป๋อมชี้บอก อาตมาบินเดี่ยวเข้าไปเพราะช่องนี้ไม่มีใครเลยสักคน ส่งหนังสือเดินทางให้กับเจ้าหน้าที่ “Official, Sir” เจ้าหน้าที่รับไปเปิดดู แล้วลอกสติ๊กเกอร์ Arrival ที่มีหมายเลขการเข้าเมืองแปะลงไป เขียนวันเดือนปีแล้วลงลายเซ็น จากนั้นประทับตราแล้วส่งคืนให้โดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว..!

“Thank you, Sir” ภาษิตกะเหรี่ยงว่า “ยกมือวันทาหมายังไม่กัด” การยกย่องคนด้วยคำพูดจัดเป็นบุญในอปจายนมัยอีกด้วย อาตมาเดินออกไปรอคณะที่ด้านนอก เห็นพระทิเบตสองรูปที่ตามมา ต้องไปลงประทับตราที่ช่องทั่วไป สักครู่ก็เดินตามกันออกมา...

น้องเก๋กับน้องเล็กออกมาก่อน เราสามคนจึงเดินไปทางที่พระทิเบตท่านไป จึงเห็นว่าเป็นบันไดเลื่อนเดินลงไปชั้นล่าง อ้าว..ที่แท้เราอยู่ชั้นบนหรอกหรือ ? เพิ่งเข็นกระเป๋าผ่านสายพานกั้นช่องทางเดินออกไปที่ประตูแคบ ๆ ยายจี๋ ป้ามอย แม่ป๋อม และลูกปุ๊กก็ลงบันไดเลื่อนตามมา...