[สุธรรม]

กว่าจะมาถึงตรงนี้บางท่านมีหอบ..!

"สนามโคลอสเซี่ยม สร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ. ๗๐ สมัยจักรพรรดิเวสปาเซียน (Vespasian) แห่งจักรวรรดิโรมัน แล้วเสร็จใน ค.ศ. ๘๐ สมัยของจักรพรรดิตีตุส (Titus) อัฒจันทร์เป็นรูปวงกลมก่อด้วยอิฐและหินทราย วัดโดยรอบได้ประมาณ ๕๒๗ เมตร สูง ๕๗ เมตร สามารถจุผู้ชมได้ประมาณ ๕๐,๐๐๐ ถึง ๘๐,๐๐๐ คน การสร้างให้สนามกีฬามีลักษณะเป็นรูปวงรี ก็เพื่อให้ผู้ชมได้รู้สึกว่าอยู่ใกล้ชิดกับนักกีฬา มีทางระบายน้ำเพื่อไม่ให้น้ำท่วมขังในขณะเกิดฝนตกด้วย ถือเป็นต้นแบบของสนามกีฬาต่าง ๆ ในยุคปัจจุบัน..."

พอหันไปหาธงสัญญาณเพื่อนำพวกเราเดินต่อ อิลลาเรียก็ต้องทำหน้าเหวอ เพราะธงอันตรธานไปแล้ว..! กำลังหันรีหันขวางพระครูญาณฯ ก็ชูธงยิ้มกริ่ม แล้วออกเดินนำหน้าเสียเอง ยิ่งพวกเราฮาชอบใจ มัคคุเทศก์สาวอิตาเลียนก็ยิ่งตีหน้าบอกอารมณ์ไม่ถูก จนพระครูญาณฯ ยอมคืนธงให้ค่อยสีหน้าดีขึ้น นำพวกเราเดินพลางบรรยายไปพลาง โดยมีคุณโอ๋คอยแปลให้เป็นระยะ...

"หินทรายที่ทุกท่านเห็นมีช่องอยู่นั้น เขาเจาะรูเพื่อใส่สลักชักลากมาใช้ในการก่อสร้างสนามแห่งนี้..." แหม่มสาวพาขึ้นบันไดที่มีราวจับสเตนเลสไปชั้นบน เจอบันไดไปสองช่วงบางท่านทำท่าเข่าอ่อน ห้องด้านบนมีพระเศียรของจักรพรรดิคอนสแตนตินที่ ๑ (Constantine I) ที่ดูเหมือนหล่อด้วยโลหะสัมฤทธิ์อยู่บนแท่นไม้สูง ด้านล่างขวามือของเรา มีพระหัตถ์ซ้ายถือโลหะทรงกลมเหมือนลูกโลกอยู่ด้วย ซึ่งลูกโลกใบนี้โดนนักท่องเที่ยวลูบจนลื่นไปเลย...