[สุธรรม]

คณะของเราต้องใช้วิทยุติดตามตัวถึง ๒๗ เครื่อง

"ฉันไม่มีความรู้เรื่องพระพุทธศาสนาเลย" น้องหนูสารภาพ ก็ไม่แปลกหรอก เพราะในยุโรปนี้พระพุทธศาสนายังไม่แพร่หลาย พอดีพรรคพวกที่หยุดถ่ายรูปประตูชัยเดินตามมาทัน เธอจึงชักแท่งโลหะในมือขึ้น ที่แท้เป็นเสาอากาศแบบหลอด ติดปลายด้วยผ้าสีเหลือง กลายเป็นธงนำคณะของเรา แล้วเดินนำผ่านร้านขายของที่ระลึกเข้าไปด้านใน...

"พระอาจารย์ทุกท่านอย่าเพิ่งซื้อของที่ระลึกนะครับ ตรงนี้ราคาแพงมาก ถ้าไปถึงที่ราคาถูกและของมีคุณภาพดี ผมจะบอกให้ทุกท่านซื้อเองครับ.." คุณโอ๋บอกพลางเดินพลาง อิลลาเรียพามาถึงตรงหน้าหนุ่มเครางามนายหนึ่ง ส่งภาษาอิตาเลียนเป็นการใหญ่...

นายหนุ่มเปิดกระเป๋าใบใหญ่ ส่งเครื่องรับสัญญาณคล้ายวิทยุพร้อมหูฟังมาให้คนละเครื่อง ซึ่งต้องใช้ถึง ๒๗ เครื่องทีเดียว คุณโอ๋แนะนำว่าเป็นเครื่องรับสัญญาณคลื่นสั้น ให้เสียบหูฟังแล้วแขวนคอไว้ ภายในรัศมีสามร้อยเมตรจะได้ยินเสียงการบรรยายดังเท่ากันหมด ที่สำคัญคือถ้าเกิดพลัดหลงกัน มัคคุเทศก์จะได้เรียกหาทุกคนในคณะได้...