"ที่กาญจนบุรีต่อกำแพงแสนมีห้วยกระบอก แต่อาตมายืนยันว่าห้วยกระบก ต้นกระบกเป็นไม้ยืนต้นใหญ่มาก ลูกกระบกเป็นอาหารที่เก้งกวางชอบกินมาก แต่เขาไม่รู้จักกัน ในเมื่อไม่รู้จักแล้วแถมมีคนจีนมาตั้งรกรากอยู่มาก มาทำไร่ยาสูบ ถามว่าอาเฮียอยู่ที่ไหน แกก็ตอบแบบคนจีนพูดไทยว่า “ห้วยกระบอก” พออาเฮียแกว่าห้วยกระบอกบ่อย ๆ คนไทยก็เลยห้วยกระบอกไปด้วย ตกลงคนไทยบ้าตามคนจีนไปได้
แบบเดียวกับสำเพ็ง แต่เดิมชื่อไทยว่าสามแพร่ง พอคนจีนไปอยู่เยอะ ๆ ถามว่าตรงนี้ชื่ออะไรก็ตอบสำเนียงจีนว่า "ซำเพ่ง" เลยกลายเป็นสำเพ็ง เรียกไปเรียกมาคนไทยเลยสำเพ็งตามคนจีนไปเลย
ลำตะคองที่จังหวัดนครราชสีมา มีคนพยายามคิดว่าบริเวณนั้นมีกิ้งก่าขนาดใหญ่ที่เรียกว่าตะกองอยู่ ตะกองบางที่เขาเรียกว่าลั้ง ก็คือกิ้งก่ายักษ์ ตัวประมาณแขน หัวสีออกฟ้า ๆ เขียว ๆ แต่ไม่ใช่อีกัวน่า เลยมีคนเรียกชื่อว่าลำตะกอง แล้วเปลี่ยนเป็นลำตะคอง อาตมาว่าบ้า..! คนรุ่นใหม่ไม่รู้จักต้นตะคอง ต้นตะคองถึงเวลามีลูกคล้าย ๆ ลูกพุทรา เพราะฉะนั้น..ลำตะคองก็จะมีต้นตะคองเยอะ แต่คนรุ่นใหม่ไม่รู้จักก็พยายามที่จะไปโยงให้เข้ากับสิ่งที่ตัวเองรู้จัก แต่เขารู้จักตะกองได้ก็ถือว่าแน่แล้ว เพราะว่าตะกองนี่พวกเรายังไม่ค่อยรู้จักกัน พวกเราจะรู้จักแต่ตะกวด ตะกวดตะกองนี่เป็นพวกเดียวกัน"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 31-08-2015 เมื่อ 18:53
|