13-05-2015, 02:21
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,928
ได้ให้อนุโมทนา: 275,123
ได้รับอนุโมทนา 847,653 ครั้ง ใน 13,006 โพสต์
|
|
ไม่รู้ว่าคนไทยเราทำไมชอบเผากันนัก
ที่นั่งของอาตมาตามหน้าตั๋วเป็นหมายเลข 16 D เจ้าหน้าที่คงเห็นว่าจะลำบากถ้าต้องโดนคนเดินเบียด จึงเปลี่ยนให้เป็นหมายเลข 4 A แทน ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งที่กรุณา พอคนขึ้นครบ เจ้าหน้าที่ก็ปิดประตู สาธิตเครื่องช่วยชีวิต ขณะที่กัปตันพาเครื่องออกสู่ทางวิ่งก่อนจะทะยานขึ้นฟ้า ใช้เวลา ๑ ชั่วโมง ๒๐ นาทีก็มาลงที่สนามบินสุวรรณภูมิโดยสวัสดิภาพ...
อาตมาชอบเดินจึงจ้ำไปด้านนอก คนที่ไม่ชอบเดินก็ขึ้นสายพานเลื่อนด้านใน เมื่อผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองแล้ว ต้องมารอกระเป๋าที่สายพาน ๑๐ แม่ป๋อมซึ่งไม่มีกระเป๋าฝากเข้าท้องเครื่องจึงขอแยกไปก่อน พวกเรารอกระเป๋าของป้ามอยที่มาเป็นใบสุดท้าย แล้วโทรติดต่อผู้ที่จะมารับกระเป๋าเสื้อผ้าของท่านผู้หญิงบุน รานี ปรากฏว่าเขามารออยู่ที่ทางออกประตู ๔ นานแล้ว เห็นน้องเล็กหิ้วกระเป๋าที่เขาฝากมาเดินตัวเอียง อาตมาจึงคว้าเป้ของน้องเล็กไปหิ้วแทน...
เดินหลงทางเพราะลืมลงบันไดเลื่อน ว่าแต่น้องมิงค์มาเจอด้วยตัวเองเลย ส่งกระเป๋าแล้วอาตมาอาศัยจีวรลัดคิวจนได้แท็กซี่มา ๑ คัน ฝ่าอากาศร้อนและรถติดไปถึงบ้านวิริยบารมีตอนสองทุ่มสิบนาที รอดตายไปอีกงาน..!
หมายเหตุ : ตัวละครพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นจอมคนแห่งกัมโพช โลกยายเพ็ญ โลกยายจ๊ะ ฯลฯ นั้น อาตมาจินตนาการขึ้นมาเองเพื่อเพิ่มความน่าสนใจให้กับเนื้อหาเท่านั้น โปรดอย่าได้ยึดถือเป็นจริงเป็นจัง
วันจันทร์ที่ ๓๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๕
พระครูวิลาศกาญจนธรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-09-2015 เมื่อ 05:45
|