[สุธรรม]

ไม่แน่ใจว่าจะทำอะไรจึงออกมาท่านี้

เสียงเคาะประตูเรียก อาตมานึกว่าคนมาตามไปถ่ายรูป เปิดออกมาเจอลูกปุ๊กที่เห็นหน้าก็รีบบอกว่า "หนูขอไปเมืองจีนด้วยนะคะ" เฮ้ย..งานนี้นอกจากจะแพงแล้ว ยังไม่รู้ว่าเจ้าภาพมีที่พักให้หรือเปล่า ? ถ้าไม่มีนี่เจอโรงแรมในเซี่ยงไฮ้อย่างถูก ๆ ก็คืนละ ๓ - ๔ พันบาทเชียวนะ "หนูคุยกับป๋อมไว้แล้วค่ะ ป๋อมบอกว่าไปได้ แต่ให้มาขอหลวงพ่อก่อน" สรุปว่ามาแจ้งให้ทราบ ไม่ได้มาขออนุญาต..ว่าอย่างนั้นเถอะ...

เรื่องผีถึงป่าช้าแบบนี้อาตมาเบื่อหน่ายที่สุด มักจะไปตกลงกันเรียบร้อยแล้วค่อยมาขออนุญาต ถึงไม่ให้ก็จะไป..แล้วมาขอทำไมวะ ? จึงได้แต่พยักหน้าอนุญาตแบบหมดอารมณ์ คอยดูเถอะ..พอคนอื่นรู้เข้าก็จะไปอีกนั่นแหละ แต่ละคนไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าภาพเขาจะเดือดร้อนแค่ไหน เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง คิดถึงแต่ "ตัวกู..ของกู" ไว้ก่อน คนอื่นจะเป็นอย่างไรไม่ต้องคำนึงถึง...

ขี้เกียจจะบ่นจึงหยิบกล้องถ่ายรูปและสมุดบันทึกลงไปข้างล่าง คณะยังไม่ลงมากันเลย ตรงชานหน้าบ้านมีคุณแม่ยังสาวที่น่าจะเป็นคนงาน อุ้มลูกสาวอายุสักขวบกว่ามาด้วย เจ้าตัวเล็กผมหยิกใส่กระโปรงยีนส์ มีเสื้อกั๊กตัวจิ๋วสีชมพูด้วย หน้าตาน่ารักทีเดียว อาตมาขอ "ถอดรูป" หน่อย คุณแม่เลยจับนั่งแปะไว้ข้างตัว ให้อาตมา "ถอดรูป" ตามสบาย...