พระอาจารย์กล่าวถึงหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวล ว่า "ความสามารถไม่ได้ยิ่งหย่อนกว่ากัน แต่ว่าคนรู้จักแต่หลวงพ่อเดิม เพราะว่าวัดหนองโพไปง่าย ลงรถไฟที่สถานีหน้าวัดเลย ส่วนหลวงปู่รุ่ง ท่านย้ายไปวัดหนองสีนวล อยู่ในป่า เพราะทางด้านบ้านเกิดของท่านแล้ง ท่านก็เลยเดินป่าเสาะหาที่ใหม่ ไปเจอหนองสีนวลอุดมสมบูรณ์ จึงชวนญาติโยมย้ายตามไปอยู่ในป่ากันหมด
หนองน้ำนั้นมีนกเขาฝูงหนึ่งลงกินน้ำกันเป็นปกติ มีตัวหนึ่งสีประหลาด สีออกนวล ๆ แทนที่จะสีเหมือนนกเขาทั่วไป ชาวบ้านเรียกกันว่า "ไอ้นวล" ก็เลยเรียกหนองน้ำนั้นว่าหนองสีนวล
แต่ก่อนแถวบึงบอระเพ็ดมีจระเข้เยอะแยะ ชาวบ้านที่มีมีดหมอหลวงพ่อขำ มีดหมอหลวงพ่อเทศ มีดหมอหลวงพ่อรุ่ง มีดหมอหลวงพ่อเดิม คาบใส่ปากว่ายผ่านไอ้เข้กันหน้าตาเฉย..!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-02-2015 เมื่อ 02:26
|